Sana Doctrina

Filipenses 1:27 Solamente que os comportéis como es digno del evangelio de Cristo, para que o sea que vaya a veros, o que esté ausente, oiga de vosotros que estáis firmes en un mismo espíritu, combatiendo unánimes por la fe del evangelio, Judas 1:3 Amados, por la gran solicitud que tenía de escribiros acerca de nuestra común salvación, me ha sido necesario escribiros exhortándoos que contendáis ardientemente por la fe que ha sido una vez dada a los santos.

Unete

martes, 23 de junio de 2015

La Biblia IX: Variantes I

Mateo 3:10-12 en el Papiro 101

Variantes textuales en el Nuevo Testamento
Las variantes textuales se presentan cuando un copista hace alteraciones deliberadas o inadvertidas a un texto que reproduce. Algunas alteraciones comunes incluyen la eliminación, reorganización, la repetición, o la sustitución de una o más palabras cuando el ojo del copista regresa a una palabra similar en la ubicación incorrecta del texto original. Si sus ojos omiten a una palabra anterior, pueden crear una repetición (error de ditografía). Si su ojo omiten una palabra posterior, pueden crear una omisión, o pueden recurrir a la realización de una ligera reordenación de las palabras para retener el significado general sin comprometer el contexto. En otros casos, el copista puede añadir el texto de memoria de un texto similar o paralelo en otra ubicación. De lo contrario, también pueden sustituir algún texto del original con una lectura alternativa. La ortografía ocasionalmente cambia. Los sinónimos pueden estar sustituidos. Un pronombre se puede cambiar en un nombre propio (por ejemplo «él dijo» puede devenir en «Jesús dijo»).

Orígenes, escribiendo en el siglo III, fue uno de los primeros que hizo comentarios acerca de las diferencias entre los manuscritos de los textos que se recogieron finalmente como el Nuevo Testamento. Declaró sus preferencias entre las variantes de lectura. Por ejemplo, en Mateo 27:16-17, estaba a favor de «Barrabás» en contra de «Jesús Barrabás» (In Matt. Comm. ser. 121). En Juan 1:28, prefirió «Betábara» sobre «Betania», como la ubicación donde Juan bautizaba (Comentario sobre Juan VI.40 (24)). «Gergeza» fue preferido sobre «Geraza» o «Gadara» (Comentario sobre Juan VI.40 (24); véase Mateo 8:28). En Hebreos 2:9, Orígenes informó de dos lecturas diferentes: «separado de Dios» y «por la gracia de Dios».

En su edición crítica del Nuevo Testamento Griego (1707), John Mill estimó que contenía unos 30.000 variantes textuales en sus anotaciones en el libro,1​ que se basaba en «cerca de 100 manuscritos [griegos]».​ Eberhard Nestle estima este número en 1897 como 150.000-200.000 variantes.​ Bart D. Ehrman ha estimado que hay «entre 200.000-400.000 variantes [en] varias millones de páginas de manuscritos»,​ y en 2014 Eldon J. Epp elevó la estimación tan alta como 750.000.​ Sin embargo, Epp dice que no hay «ninguna estimación fiable del número total de variantes que se encuentran en nuestros testigos existentes».

Las ediciones críticas del Evangelio de Mateo se basan en todos los papiros disponibles: Papiro 1, Papiro 19, Papiro 21, Papiro 25, Papiro 35, Papiro 37, Papiro 44, Papiro 45, Papiro 53, Papiro 62, Papiro 64, Papiro 70, Papiro 71, Papiro 77, Papiro 86, y en los siguiente unciales: 01, 02, 03, 04, 05, 019, 032, 035, 038, 058, 064, 067, 071, 073, 074, 078, 084, 085, 087, 089, 090, 092a, 094, 0104, 0106, 0107, 0118, 0119, 0128, 0135, 0136, 0137, 0138, 0148, 0160, 0161, 0164, 0170, 0171, 0197, 0200, 0204, 0231, 0234, 0237, 0242, 0249, 0255, 0271, 0275.

Mateo 1-4
Mateo 1:3 Ζαρε — P1 (Codex Vaticanus). mae-1Ζαρα — rollo (es decir, todos los demás existentes MSS).
Mateo 1:5 Βοοζ — (Codex Regius). (W) f1 f13 ByzΒοος — (Codex Ephraemi Rescriptus) 33 g1
Mateo 1:6 Δαυιδ δε ο βασιλευς (También el rey David) — C K (Codex Cyprius). L W (Códice Washingtoniano). Δ (Codex Sangallensis 48). Π (Codex Petropolitanus). 33 157 892 1071 Maj itmss vg syrh geoΔαυιδ δε (También David) — P1 א (Codex Sinaiticus). B Γ(Codex Tischendorfianus IV). f1 (familia 1) f13 (familia 13) 579 (Minuscula) 700 (Minuscula) itg1,k vgmss syrs,c,p co arm
Mateo 1:9 Αχαζ — B L W Θ f1 f13 ByzΑχας — א C g1
Mateo 1:11 τον Ιωακιμ, Ιωακιμ δε εγεννησεν — (Codex Campianus). U (Codex Nanianus). Θ (Codex Coridethianus) Σ (Codex Rossanensis) f1 33 258 478 661 954 1216 1230 1354 1604 Leccionario 54 syrh geo omitido en la mayoría
Mateo 1:12-13 γεννα – Βεγεννησεν (engendró) – א
Mateo 1:16 τον ανδρα Μαριας, εξ ης εγεννηθη Ιησους ο λεγομενος Χριστος – P1 א Β C K L P W (Δ omite τον) Π (ƒ1 omite Ιησους) 28 33 565 700 892 1009 1010 1071 1079 1195 1216 1230 1241 1242 1365 1546 1646 2148 2174, Byz, Lect, ℓ 76, ℓ 211, vgω μνηστευθεισα παρθενος Μαριαμ εγεννησεν Ιησουν τον λεγομενον Χριστον – Θ ƒ13
Mateo 1:18 Ιησου (Jesús) — W
Χριστου (Cristo) — 71 Latt syrs,c Diatessaron syr Ireneo lat Jerónimo pt Agustín 
Χριστου Ιησου (Cristo Jesús) — Orígenes pt Jerómimo ptΙησου
Χριστου (Jesús Cristo) — P1 א C E K L P Z Δ Θ Π Σ f1 f13, mayoría de minúsculas, Byz Lect syrp,h, pal co arm (eth) geo slav Diatessaronarm Ireneogr Orígenespt Eusebio Epifanio Crisóstomo
Mateo 1:19 δειγματισαι (divorcio) — א  1 B Z (Codex Dublinensis) f1 παραδειγματισαι (renegar el voto matrimonial) — א*2 C L W Θ f13 Majmss
Mateo 1:20 Μαριαν – B L f1 1241Μαριαμ – א C D W Z Θ f13 Byz
Mateo 1:21 αυτος γαρ σωσει τον κοσμον (porque él salvará el mundo) — syrcαυτος γαρ σωσει τον λαον αυτου (porque él salvará a su pueblo) — rollo
Mateo 1:22 δια του προφητου – mayoríaδια Ησαιου του προφητου – D pc it syrs.(c).h copsa
Mateo 1:24 ἐγερθεὶς (despertó) — א B C Z 071 (Uncial 71) f1διεγερθεὶς (fue despertado) — C3 D L W 087 f13 Byz
Mateo 1:25 υιον (un hijo) — א B Zvid 071vid f1 f13pt 33 1192 itmss syrc mae-1αυτω υιον (a él un hijo) — syrsτον υιον (el hijo) — copboυιον αυτης (su hijo) — copsaτον υιον τον πρωτοτοκον (el hijo primogénito) — D2 L itd,qτον υιον αυτης τον πρωτοτοκον (su hijo primogénito) — C D K W Δ Π 087 28 565 700 892 1009 1010 1071 1079 1195 1216 1230 1241 1242 1365 1646 2148 2174 Byz Lect
Mateo 2:3 πασα (todos) — omitido por D
Mateo 2:4 παρ' αυτων (cerca de ellos) — omitido por D Γ
Mateo 2:5 per Esaiam prophetam dicentum (por lo dicho por el profeta Isaías) — itaδια του προφητου Μιχαιου (a través del profeta Miqueas) — 4 copbomsδια του προφητου (por medio del profeta) — rollo
Mateo 2:9 επανω (encima) — omitido por syrs Orígenes
Mateo 2:9 του παιδιου (del niño) — Dου ην το παιδιον (donde estaba el niño) — rollo
Mateo 2:11 ευρον (encontraron) — 2c 474 itaur,b,c, ff1,g1 vgειδον (vieron) — rollo
Mateo 2:11 τας πηρας (sus bolsas) — Epifanioτους θησαυρους (sus tesoros) — rollo
Mateo 2:12 εις την χωραν αυτων (a su país) – Βεις την εαυτων χωραν (a su propio país) – א f1 157 a b g1 vg cop
Mateo 2:13 κατ οναρ εφανη – Β 372 copsaφαινεται κατ οναρ (apareció en un sueño) – א
Mateo 2:15 του στοματος Ησαιου του προφητου (la boca del profeta Isaías) — syrsτου προφητου (el profeta) — rollo
Mateo 2:17 ρηθεν υπο Κυριου δια Ιερεμιου (dicho por el Señor por medio de Jeremías) — D itaur
Mateo 2:18 κλαυθμὸς (llanto) — א, B, Z, Z, 0250, f1, 22 279 372 1491 ℓ2211 it(q), aur, b, c, f, ff1, g1, k, l, 1, vg, syrp, pal, copsa, bo, eth, Justino, Hilario, Jerónimo, Agustín, Hesiquio θρηνος (lamentación) — copboθρῆνος καὶ κλαυθμός (lamentación y llanto) — C, D, K, L, W, Δ, Π, f13, 28, 33, 565, 700, 872, 892, 1009, 1010, 1071, 1079, 1192, 1195, 1210, 1216, 1241, 1253, 1278, 1365, 1546, 1646, 2148, 2174, 2193, Byz, ℓ 70ℓ 150ℓ 185, ℓ 1761, syrcursyrs, syrh, arm, eth, geo, slav, Orígenes, Proclo
Mateo 2:18 βρυγμος (crujir) — Zοδυρμος (llora) — rollo
Mateo 2:21 ηλθεν (fue) — D, L, W, 0233, 0250, f1, f13, ℳεισηλθεν (entró) — א B C copptεπανηλθεν (regresaba) — copsa Eusebio
Mateo 3:6 υπ αυτου (por él) – אεν τω ιορδανη υπ αυτου –
Mateo 3:11 εγω μεν γαρ (Yo a la verdad) – א 892εγω μεν (Yo) – Β
Mateo 3:15 τοτε αφιησιν αυτον βαπτισθηναι (Entonces le permitió ser bautizado) — syrs,c[τοτε αφιησιν αυτον] et cum baptizaretur lumen ingens circum fulsit de aqua, ita ut timerent omnes qui advenerant (Entonces él le permitió. Y cuando él fue bautizado, una luz prodigiosa brilló sobre (¿hacia abajo?) el agua, por lo que todos los que habían venido temieron.) — ita[τοτε αφιησιν αυτον] et cum baptizaretur Iesus lumen magnum fulgebat de aqua, ita ut timerant omnes qui congregati erant (Entonces él le permitió. Y cuando Jesús fue bautizado, una luz prodigiosa brilló sobre (¿hacia abajo?) el agua, por lo que todos los que habían venido temieron.) — itg1και πυρ ανηφθη εν τω Ιορδανη (Y el fuego se encendió en el Jordán.) — Justino Mártir...la luz que apareció en el agua [del Jordán]... — DiatessaronTatian (por Efrén)και ευθυς περιελαμψε τον τοπον φως μεγα (Y de inmediato una gran luz iluminó el lugar) — GospelHeb (por Epifanio) τοτε αφιησιν αυτον (Entonces el le permitió.) — rollo
Mateo 4:5 ιστησιν ([a] él de pie) — L W Θ 0233 f13, ℳηστησεν (él estaba) — א B C D Z f1 33
Mateo 4:8 δικνυει (mostró) – אδεικνυσιν (mostró) – Βεδειξεν (mostró) – D 372
Mateo 4:10 ὕπαγε (fuera) — א B C* K P W Δ 0233 f1 f13 565 700 892ὕπαγε ὀπίσω μου (vete detrás de mí) — C2 D L Z 28 33 8922 1009 1010 1071 1195 1216 1230 1241 1242 1253 1365 1646 2148 2174 Byz Lect ℓ 76 itb, d, h, l vg syrc hὕπαγε ὀπίσω σου (vete detrás o vete detrás tuyo) — syrs vade retro (ve detrás) — a aur c ff1 g1
Mateo 4:13 παραθαλασσαν (por el mar) – א Wπαραθαλασσιαν (por el mar) – Bπαραθαλασσιον (por el mar) – D 372
Mateo 4:23 εν τη Γαλιλαια (en Galilea) – אεν ολη τη Γαλιλαια (en toda Galilea) – B C 157 cop syr ethολην την γαλιλαιαν (toda Galilea) – D
Mateo 4:23 bδιδασκων αυτοις – אδιδασκων – Β
Mateo 4:24 πασαν την Συριαν (toda Siria) – א 157ολην την Συριαν (toda Siria) – Β

Mateo 5-8
Mateo 5:9 οτι υιοι – א C D 13-124-556 οτι αυτοι υιοι – B
Mateo 5:1 0ενεκα – Bενεκεν –א
Mateo 5:18 εως παντα – B 106 εως αν παντα –א
Mateo 5:19 ος δ’ αν ποιηση και διδαξη, ουτος μεγας κληθησεται εν τη βασιλεια των ουρανων – Βomitido – א* D W d g2 r2
Mateo 5:22 ραχα – א* D Wρακα – Β
Mateo 5:25 ὁ κριτής (el juez) — P64 א B f1 f13 892 1216 1230δώσει (entregue) — Dὁ κριτής σε παραδῷ (el juez te entregue) — K L W Δ Θ Π 28 33 565 (700 omite σε) Byz it
Mateo 5:28 επιθυημσαι – א 236επιθυμησαι αυτην – Β Wεπιθυμησαι αυτης – א M Σ
Mateo 5:28 εαυτου – Βαυτου – א
Mateo 5:30 η ολον – אκαι μη ολον – B d k syr cop
Mateo 5:31 ερρεθη – א* Κ Π syr copboερρεθη δε – B
Mateo 5:37 εσται – Β Σ 61 68 245 700 εστω – א
Mateo 5:39 εις την δεξιαν σιαγονα – א W Σ 157 892 σιαγονα σου – B Dσου σιαγονα – E
Mateo 5:41 αγγαρευει – Dαγγαρευσει – B L M S U Παγγαρευση – א E G K V Δ Σκαι ος λεγει σοι – syrcur
Mateo 5:42 αιτουντι σοι – א* yαιτουντι σε – B
Mateo 5:44 ευλογειτε τους καταρωμενους υμας, καλως ποιειτε τοις μισουσιν υμας (bless those who curse you, do good to those who hate you) — K L W Δ Θ Π f13 28 33 565 70 892 1009 1010 1079 1195 1216 1241 1242 1365 1546 1646 2148 2174 Byz Lectomitido por א, B, f1 k syc, s copsa, bo;
Mateo 5:45 και βρεχει επι δικαιους και αδικους – Bomitido – א
Mateo 5:46 ουχι – Bοmit – א* copbo syrcur
Mateo 5:47 αδελφους — א B D Z f1 f1 pc lat syrc.h copφιλους — L W Θ Byz f k syrhασπαζομενους υμας — 1424
Mateo 5:47 ἐθνικοί (gentiles) — א, Β, Δ, f1, 33, 892, 1071, 1216, 1230, 1241, 1365, it, vgτελῶναι (recaudadores de impuestos) — Κ, L, W, Δ, Θ, Π, f13, 28, 565, 700, 1009, 1010, 1079, 1195, 1242, 1546, 1646, 2148, 2174, Byz, Lect, ith, syrp, goth, geo
Mateo 6:1 δικαιοσυνην — א Β D 0250 f1 892 pc lat Orígenesmssελεημοσυνην — L W Z Θ f13 Byz f k syrp.h mae Orígenesmssδοσιν — א1 syrc copbo
Mateo 6:2 αμην αμην (Amén, Amén) – א 13αμην (Amén) – B
Mateo 6:7 υποκριται (hipócritas) – Βג syrcurεθνικοι (gentiles) – א
Mateo 6:8 ο πατηρ υμων (vuestro Padre) – א* D L W Z Θ 0170 f1 f13 Byzο θεος ο πατηρ υμων (Dios vuestro Padre) – א1 B copsaο πατηρ υμων ο ουρανιος (vuestro Padre en los cielos) – 047 28 892c 1424
Mateo 6:13 (véase 1 Crónicas 29:11-13)ὅτι σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ δόξα, εἰς τοὺς αἰῶνας. ἀμήν (Porque tuyo es el reino, el poder y la gloria, por los siglos. Amén.) — K, L, W, Δ, Θ, Π, f13, 28, 33, 565, 700, 892, 1009, 1010, 1071, 1079, 1195, 1216, 1230, 1241, 1242, 1365, 1546, 1646, Byz, Lectὅτι σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ δόξα, τοῦ πατρὸς καὶ τοῦ υἱοῦ καὶ τοῦ ἁγίου πνεύματος εἰς τοὺς αἰῶνας. ἀμήν (Porque tuyo es el reino, el poder y la gloria, del Padre y del Hijo y del Espíritu Santo por los siglos. Amén.) — 157, 225, 418ὅτι σοῦ ἐστιν ἡ δύναμις εἰς τοὺς αἰῶνας. ἀμήν (Porque tuyo es el poder por los siglos. Amén.) — itkὅτι σοῦ ἐστιν ἡ δύναμις καὶ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. ἀμήν (Porque tuyo es el poder y la gloria, por los siglos. Amén.) — copsa, copfayὅτι σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία καὶ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας. ἀμήν (Porque tuyo es el reino y el poder, por los siglos. Amén.) — syrcὅτι σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία, τοῦ πατρὸς καὶ τοῦ υἱοῦ καὶ τοῦ ἁγίου πνεύματος εἰς τοὺς αἰῶνας. ἀμήν (Porque tuyo es el reino, del Padre y del Hijo y del Espíritu Santo por los siglos. Amén.) — 1253 omitido por — א, B, D, 0170, f1, ℓ 547, it, vg, copbo
Mateo 6:15 τὰ παραπτώματα αὐτῶν (sus ofensas), omitido por — א, D, 1 118 205 209 1582, 22, 892*, a, aur, c, ff1, g1, syrh
Mateo 6:16 και οταν δε – א syrcur ethοταν δε – Β
Mateo 6:16 υποκριται – אοι υποκριται – Βτο προσωπον – 244 א g1 k syrpτα προσωπα – Bαμην γαρ – א, copboαμην – Β
Mateo 6:18 aνηστευων τοις ανθροποις – Βτοις ανθρωποις νηστευων –א
Mateo 6:18 bσου – א Δ syrcuromitido – Β
Mateo 6:20 και κλεπτουσιν – א 1 892 syrcurουδε κλεπτουσιν – Β
Mateo 6:21 εκει εσται η καρδια – B copboουδε κλεπτουσιν – Β syrp
Mateo 6:22 ο οφθαλμος σου – Βο οφθαλμος –א
Mateo 6:22 bεαν ουν – Bεαν –א
Mateo 6:23 εαν δε ο οφθαλμος σου πονηρος – א W 33εαν δε ο οφθαλμος σου πονηρος η – B cop itεαν δε ο οφθαλμος σου η πονηρος – syr
Mateo 6:24 Ουδεις οικετης δυναται (Ni un siervo es capaz) — L Δ 1241Ουδεις δυναται (Ni uno es capaz) — rollo
Mateo 6:25 τι φαγητε – א f1 892 a b ff1 k l vg syrc copsaτι φαγητε η τι πιητε – B W f13 33τι φαγητε τι πιητε – copsaτι φαγητε και τι πιητε – L Θ 0233 Byz
Mateo 6:25 bυμων – Bomitido – א b
Mateo 6:27 μεριμνων (preocupe) — omitido por 1293 itmss syrc
Mateo 6:28 αυξανουσιν ου κοπιωσιν ουδε νηθουσιν (ellas crecen; ellas no trabajan, ni hilan) — אc (B) ƒ1 (33) 205 (1071) latt syrp,h, pal cop eth geo slav Hilario Atanasio Crisóstomopt Agustín Speculumαυξανουσιν ου νιθουσιν ουδε κοπιωσιν (ellas crecen; ellas no hilan, ni trabajan) — Θ syrcαυξανει ου κοπια ουδε νηθει (están creciendo; no están trabajando, ni están hilando) — E G K L N W Δ Π Σ 0233 0281 ƒ13 28 157 180 565 579 597 700 892 1006 1010 1079 1195 1216 1230 1241 1242 1243 1253 1292 1342 1365 1424 1505 1546 2148 2174 𝔐 Lect goth (arm) Basileo Crisóstomopt Nilusου ξενουσιν ουδε νηθουσιν ουδε κοπιωσιν (ellas no cardan, ni hilan, ni trabajan) — א*ου ξαινει ουδε νηθει (no cardan, ni hilan) — POxy.655αυξανει και ουδε νηθει (están creciendo, pero ni hilan) — 1646αυξανεν (están creciendo) — 1009Mateo 6:32 ταυτα γαρ παντα – א N Δ Σ f13 157 892παντα γαρ ταυτα – Bπαντα – a b k
Mateo 6:32 bο θεος ο πατηρ υμων – אο πατηρ υμων – א2 28 237ο πατηρ υμων ο ουρανιος – B 050
Mateo 6:32 cχρητε – Bχρηζετε –א
Mateo 6:33 την βασιλειαν (el reino) — א B 57 345 440 817 995 1646 it(k),l vgmss cop ethmss Tertuliano Cipriano (Eusebio) Afraates (Gregorio) Didymuspt Macario Agustínpt Speculum την βασιλειαν των ουρανων (el reino de los cielos) — 301* 366 373 726 1272* 1590* 𝑙858 Justino Clementept Efrénpt Crisóstomoptτην βασιλειαν του θεου (el reino de Dios) — E G K L N W Δ Θ Π Σ Φ 0233 ƒ1 ƒ13 22 28 33 119 157 180 205 245 482 565 579 597 700 892 1006 1009 1010 1071 1079 1195 1216 1230 1241 1242 1243 1253 1292 1342 1365 1392 1424 1505 1546 2148 2174 𝔐 Lect lat syr copmae-1 arm ethmss geo slav Diatessaronsyr Clementept Serapion (Hilario) Basilio Dídimopt Evagrio Crisóstomopt Cromacio Jerónimo Marcus Eremita Agustínpt Cirilo Teodoreto Juan
Mateo 7:3 την δε δοκον την εν τω οφθαλμω – א N Σ 235 την δε εν τω σω οφθαλμω δοκον – Β 050
Mateo 7:4a λεγεις – א 700 0233ερεις – Β
Mateo 7:4b τω αδελφω σου αδελφε – אτω αδελφω σου – Β
Mateo 7:8 ανοιγεται – Β ανοιγησεται –א
Mateo 7:9 η τις – Β Ζ η τις εστιν –א
Mateo 7:12 παντα οσα – אπαντα ουν – Bπαντα δε – copbo
Mateo 7:13 η πυλη (la puerta) — omitido por א* 1646 ℓ211 ita,b,c,h,k vgmss Clemente Hipólito Orígenespt Ciprian Eusebio Dídimo
Mateo 7:14 η πυλη (la puerta) — omitido por 113 182* 482 544 ita,h,k Clemente Hipólito Orígenespt Cipriano Eusebio
Mateo 7:17 καρπους ποιει καλους – Β copκαλους ποιει καρπους – Δ δκαρπους καλους ποιει –א
Mateo 7:18 ποιειν – אενεγκειν – B
Mateo 7:21 πατρος μου του εν τοις ουρανοις, αυτος εισελευσεται εις την βασιλειαν των ουρανων (mi Padre que está en los cielos, entrará en el reino de los cielos) — C2 W Θ Φ 33 713 1071 1241 lat syrc Ciprianoπατρος μου του εν τοις ουρανοις (mi Padre que está en los cielos) — rollo
Mateo 7:22 δαιμονια πολλα – אδαιμονια – B
Mateo 7:25 ελθαν – Bελθον –א
Mateo 7:27 ελθαν – Bελθον –א
Mateo 7:27 bκαι επνευσαν οι ανεμοι – Βomitido –א
Mateo 7:28 επι τη διδαχη αυτου οι οχλοι – אοι οχλοι επι τη διδαχη αυτου – Β
Mateo 7:29 και ουχ ως οι γραμματεις (y no como los escribas) — L M X 565 700 1424 Byz it(b),f gothκαι ουχ ως οι γραμματεις και οι Φαρισαιοι (y no como los escribas y los fariseos) — C*και ουχ ως οι γραμματεις αυτων (y no como los escribas) — א B Cc K Π Δ Θ f1 f13 22 372 579 892 1365 copκαι ουχ ως οι γραμματεις αυτων και οι Φαρισαιοι (y no como los escribas y los fariseos) — W 33 1241 lat syr Eusebiopt
Mateo 8:1 καταβαντος δε αυτου – B C W אbκαι καταβαντος αυτου – Zκαταβαντι δε αυτω –א*
Mateo 8:3a την χειρα αυτου – א 124την χειρα – B
Mateo 8:3b ευθεως – Bomitido – א
Mateo 8:4a ειπεν – א k copλεγει – Β
Mateo 8:4b προσενεγκον – B Cπροσενεγκε –א
Mateo 8:5 εκατονταρχης – א Wεκατονταρχος – Β cop
Mateo 8:6 κυριε – Bomitido – א k syrs syrc
Mateo 8:7a λεγει – Β 700και λεγει –א
Mateo 8:7b ακολουθει μοι εγω ελθων – אεγω ελθων – Β
Mateo 8:8a εκατονταρχης – אεκατονταρχος – Β cop
Mateo 8:8b ειπεν – א C 33εφη – B
Mateo 8:10 παρ ουδενι τοσαυτην πιστιν εν τω Ισραηλ ευρον – Β 4παρ ουδενι τοσαυτην πιστιν ευρον – f1ουδε εν τω Ισραηλ τοσαυτην πιστιν ευρον –א
Mateo 8:11 Ισακ – אΙσαακ – Β
Mateo 8:12 εξελευσονται – אεκβληθησονται – Β
Mateo 8:13 και υποστρεψας ο εκατονταρχος εις τον οικον αυτου εν αυτη τη ωρα ευρεν τον παιδα υγιαινοντα (y cuando el centurión volvió a casa en esa hora, se encontró con su esclavo sanado) — א, C, (N), U, Θ, (0250), f1, (33, 1241), g1, syrh.4​omitido por — mayoría de mss
Mateo 8:18 οχλον – Βοχλον πολυν – Wπολυν οχλον – 12 243 copsa syrcur, sinοχλους – א 1 22πολλους οχλους – אc C N Σ Φοχλους πολλους – 108πολλους – 106
Mateo 8:22 ο δε ιησους λεγει – B syrcurο δε λεγει – א 33 b c k q syrs
Mateo 8:26 τω ανεμω και τη θαλασση – א f1 f13 22τοις ανεμοις και τη θαλασση – Β
Mateo 8:29 απολεσαι – א copboβασανισαι – Β copsa
Mateo 8:34 ινα – B Wοπως –א

Mateo 9-12
Mateo 9:4a και ιδων – א C D K L W X Δ Πmg f13 33 892 1009 1010 1071 1216 1230 1242 1253 1365 1646 2148 Byz Lect it vg syrs copbo ethroκαι ειδως – B N Πtxt f1 565 700 1079 1195 1546 ℓ 184313, 1627, 1761 syrh goth arm? Eth geoκαι ειδος – ℓ 76ιδως – ℓ 547ειδως δε – Θ
Mateo 9:4b εγειρε περιπατει – א copsa syrεγειρε και περιπατει – Β
Mateo 9:6a εγειρε – Β 372εγειρε και – Dεγερθεις – א C L W Θ 0233 f1 f13 Byz q
Mateo 9:6b πορευου – א, copsa and copbo used different terms, but every concerned to πορευουυπαγε – Β
Mateo 9:8 εφοβηθησαν (temieron) — א B D W f1 33εθαυμασαν (se maravillaron) — C K L Δ Θ Π f13, 565 700 1009 1010 1071 1079 1195 1216 1230 1242 1253 1365 1546 1646 2148 Byz Lect syrh armεφοβηθησαν και εθαυμασαν (temieron y se maravillaron) — itf, Diatessaron
Mateo 9:9a εκειθεν – Βomitido – א L 10 71 copbo
Mateo 9:9b λεγει – א copsaκαι λεγει – Β copbo
Mateo 9:9 cηκολουθει – א D f1 21 892ηκολουθησεν – B
Mateo 9:10a και ανακειμενου – אκαι εγενετο αυτου ανακειμενου – B
Mateo 9:10b ιδου – א D 892και ιδου – Β
Mateo 9:10c ελθοντες – א 243 ℓ 50omitido – B
Mateo 9:12 ιατρων – אιατρου – Β
Mateo 9:14 νηστευομεν πολλα — C D K L W X Δ Θ Π f1 f13 33 565 700 892 1009 1010 1071 1195 1216 1230 1242 1253 1365 1546 1646 2148 2174 Byz Lect itd,k syrp,h, pal copsa, bo goth arm eth geoνηστευομεν πυκνα — א a it vg syrs Hilarioνηστευομεν — א Β copsamss geo
Mateo 9:15 ελευσονται – א*omitido – B
Mateo 9:16 το πληρομα αυτου – Βτο πληρομα –א
Mateo 9:17 ει δει μη – Β 301 copsaει δε μηγε – א
Mateo 9:18 ιδου αρχων προσελθων – א 13 157ιδου αρχων εις προσελθων – Βιδου αρχων εισελθων – אc C D E M X N W Σ Φιδου αρχων εις ελθων – Κ S V Δ Π
Mateo 9:19 ηκολουθει – א C D 33 41ηκολουθεσεν – Βηκολουθησαν – Ε Μ
Mateo 9:21 εαν αψομαι – אεαν αψομαι μονον – Dεαν μονον αψομαι – Β
Mateo 9:22 ο δε – א Dο δε Ιησους – ΒMateo 9:24 ειδοτες οτι απεθανεν – א 61omitido – B
Mateo 9:26 η φημη αυτης – א C N 86 99 238 348η φημη αυτου – Dη φημη αυτη – B
Mateo 9:27a ηκολουθησαν – Β Dηκολουθησαν αυτω –א
Mateo 9:27b κραυγαζοντες – אκραζοντες – B
Mateo 9:27c υιος – B G U Πυιε – א
Mateo 9:28a εισελθοντι δε αυτω – א Ν Σελθοντι δε – Βκαι ερχεται – D
Mateo 9:28b οι δυο τυφλοι – א Dοι τυφλοι – B
Mateo 9:28c Ιησους – א copboο Ιησους – Β
Mateo 9:28d τουτο δυναμαι ποιησαι – Βδυναμαι ποιησαι τουτο – Cδυναμαι υμιν τουτο ποιησαι –א
Mateo 9:30a ηνεωχυησαν – B D N Σηνοιχθησαν – Cανεωχθησαν –א
Mateo 9:30b οι οφθαλμοι – אοι οφθαλμοι αυτων – Dαυτων οι οφθαλμοι – B
Mateo 9:31 εν τη γη εκεινη – אεν ολη τη γη εκεινη – Β
Mateo 9:34 Verso omitido por D ita,d, k syrs Diatessaron Juvenco Hilario
Mateo 9:35 Minúscula 828 has additional reading εν τω λαω και πολλοι ηκολουθησαν αυτω
Mateo 10:3 Θαδδαιος (Tadeo) — Alejandrino f1 33 892 Leccionario 185 vgΛεββαιος (Lebeo) — DΛεββαιος ο επικληθεις Θαδδαιος (Lebeo, apodado Tadeo) — ByzΘαδδαιος ο επικληθεις Λεββαιος (Tadeo, apodado Lebeo) — 13 346 543 826 828
Mateo 10:12 λεγοντες ειρηνη τω οικω τουτω – Sinaiticus*,2, D, L, W, Θ, f1 1010 (1424), it vgclαυτην – mayoría de mss
Mateo 11:2Ι ησου (Jesús) – D 047 0233 7 99 262 348 349 483 484 517 659 954 1071 1424 1579 1604 ℓ 241 syrc Orígenesκυριου ημων (nuestro Señor) – syrstexto omitido – Codex SchøyenΧριστου (Cristo) – rollo
Mateo 11:5 και πτωχοι ευαγγελιζονται (y los pobres están siendo evangelizados) — omitido por itk syrs Diatessaron
Mateo 11:15 ο εχων ωτα ακουετω (¡El que tenga oídos, que oiga!) — B D f13pt itd,k syrsο εχων ωτα ακουειν ακουετω (¡El que tenga oídos para oír, que oiga!) — rollo
Mateo 11:20 τοτε ηρξατο ο Ιησους ονειδιζειν (Entonces Jesús comenzó a reprochar) — C K L N W Θ f1 f13 565 579 892 itg1,h vgmss syr cosamssτοτε ηρξατο ονειδιζειν (Entonces el comenzó a reprochar) — rollo
Mateo 11:23 και συ, Καφαρναουμ, μη εως ουρανου υψωθηση (Y tú, Cafarnaúm, no serás levantado hasta el cielo) — א B* D W Θ 372 itmss vg syrc co arm geo Ireneolat Jerónimomssκαι συ, Καφαρναουμ, μη εως του ουρανου υψωθηση (Y tú, Cafarnaúm, no serás levantado hasta el cielo) — C Y f1 22και συ, Καφαρναουμ, η εως ουρανου υψωθηση (Y tú, Capernaum, que hasta el cielo [crees] serás levantado) — Bcκαι συ, Καφαρναουμ, η εως του ουρανου υψωθησει (Y tú, Cafarnaúm, ¿quieres ser levantado hasta el cielo?) — L Jerónimomsκαι συ, Καπερναουμ, η εως του ουρανου υψωθεισα (Y tú, Capernaum, que es levantado hasta el cielo) — K M N Π* f13pt 33 579 892 983 1071 1424 Byzpt ith syrs,p,h Jerónimomsκαι συ, Καπερναουμ, η εως ουρανου υψωθεισα (Y tú, Capernaum, que es elevado hasta el cielo) — X Δ 124 157 et al.και συ, Καπερναουμ, η εως του ουρανου υψωθησ (Y tú, Cafarnaún, tú que serás elevado hasta el cielo) — E F G S U V Y Γ Πmg f13pt 118 209 700 1342 Byzpt itmssκαι συ, Καπερναουμ, η εως ουρανου υψωθησ (Y tú, Cafarnaún, tú que te elevaras hasta el cielo) — 28 788
Mateo 11:23 καταβιβασθηση (serás llevado hacia abajo) — א C L X Δ Θ Σ Φ f1 f13 22 33 700 892 Byz syrp,h mae-1 coboκαταβηση (serás descendido) — B D W 163 372 2680 2737 latt syrs,c cosa Irlat
Mateo 11:25 εκρυψας – Papiro 62, Sinaiticus, B, D, 33, ℓ 2211απεκρυψας – C L W Θ f1,13 Byz

Mateo 12:2 εν σαββατω (en el día de reposo) — omitido por itff1,k syrs,c
Mateo 12:22 τον τυφλον και κωφον και (aquel hombre ciego y sordomudo, y) — C 22 565 Byz itqτον τυφλον και κωφον (aquel ciego y sordomudo) — 0281 33τον κωφον και τυφλον και (aquel hombre sordomudo y ciego, y) — L X Δ 700 713 syrp,h Basilτον κωφον και τυφλον (aquel hombre sordomudo y ciego) — W Θ 0233 f1 f13 517τον κωφον και (aquel hombre sordomudo, y) — א2τον κωφον (aquel hombre sordomudo) — א* B D 892 983 1424 itff1,g1,k syrs,c copomitido por — vg
Mateo 12:24 (también Mateo 12:27)Βεεζεβουλ (Beezeboul) — א BBelzebul — itdBeelzebub o Baalzebub — itc,(ff1) vg syrs,c,pΒεελζεβουλ (Beelzeboul) — {\displaystyle {\mathfrak {P}}}21 C D (L) W Θ 0281 f1 f13 33 Byz itmss syrh (cop) Orígenes
Mateo 12:25 ο  Ιησους (Jesús) — omitido por {\displaystyle {\mathfrak {P}}}21 א B D 892* ℓ387 itd,(k) syrs,c,p copsa, bomss slavmss Crisóstomo
Mateo 12:30 σκορπιζει — mayoríaσκορπιζει με — א 33 syr copboδιαρπαστω — ℓ 185
Mateo 12:47 Verso omitido — א* B L Γ 579 597 1009 ℓ12 ℓ387 itff1,k syrs,c copsa
Mateo 13-16
Mateo 13:9 ωτα (oídos) — א* B L ita,e, ff1,k syrs Tertulianoωτα ακουειν (oídos para oír) — rollo
Mateo 13:13 οτι βλεποντες ου βλεπουσιν και ακουοντες ουκ ακουουσιν ουδε συνιουσιν — א Β C Κ L W Δ Ποτι βλεποντες μη βλεπουσι και ακουοντες μη ακουουσι μηδε αυνωσιν — 1365ινα βλεποντες μη βλεπωσιν και ακουοντες μη ακουωσιν και μη συνιωσιν μηποτε επιστρεψωσιν — Θ f1 f13 Lectινα βλεποντες μη βλεπωσιν και ακουοντες μη ακουωσιν και μη συνωσι μηποτε επιστρεψωσιν — ℓ 12 ℓ 70 ℓ 80 ℓ 299 ℓ 850 ℓ 1084
Mateo 13:33 ελαλησεν αυτοις (les habló) — B W 0233 0242vid f1 33 Byz lat syrp copboελαλησεν αυτοις λεγων (les habló, diciendo) — א L Θ f 13 ith,(l),q vgmss copsams maeπαρεθηκεν αυτοις λεγων (él propugnaba, diciendo) — C 1241 copsamssomitido por — D itd,(k) syrs,c Codex Schøyen
Mateo 13:35 δια — אb Β C D Κ L W Δ Π 0242 28 565 700 892 1009 1010 1071 1079 1195 1216 1230 1241 1253 1344 1365 1546 1646 2148 2174 Byz Lect it cop arm eth geoδια Ησαιου – Θ f1 f13 33δια Ασαφ — [mss de acuerdo a Jerónimo]
Mateo 13:55 Ιωσηφ — Β C Θ f1 33 700c 892 ℓ 184 it vgΙωσης — K L W Δ Π 0119 f13 565 1079 1195 1216 1230 1241 1242 1253 1365 1546 1646 2148 2174 ByzΙωση — 700 1009 1010Ιωαννης — D X 28 LectΙωαννης και Ιωσης — 1344
Mateo 14:12 σωμα (cuerpo) — W 0106 0136 Byz lat syrh copsaπτωμα (cadáver) — א B C D L Θ f1 f13 33 565 700 892 1010 1241 1424 e k syrs, c, p copbo
Mateo 15:6 τὸν πατέρα αὐτοῦ (su padre) — אa, B, D, ita, d, e, syrc, copsa, geoτὸν πατέρα ἢ τὴν μητέρα αὐτοῦ (padre o su madre) — Θ, f1, (1216 omite αὐτοῦ), ℓ 184, geoB, Orígenesτὸν πατέρα αὐτοῦ ἢ τὴν μητέρα (su padre o madre) — 084, f13, 33, 700, 892, 1071τὸν πατέρα αὐτοῦ ἢ τὴν μητέρα αὐτοῦ (su padre o su madre) — C, K, L, W, X, Δ, Π, 0106, 1009, 1010, 1079, 1195, 1230, 1242, 1253, 1344, 1365, (1546), 1646, 2148, 2174, Byz, Lectτὸν πατέρα αὐτοῦ καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ (su padre y su madre) — 565, 1241
Mateo 15:6 (véase Marcos 7:13)τὸν λόγον (palabra) — אa, B, D, Θ, 700, 892, 1230, ita, b, d, e, ff1, syrc, s, p, hmg, copsa, bo, arm, eth, geo, Diatessaron, Ireneo, Orígenes, Eusebio, Agustínτὸν νόμον (Ley) — א*, b, C, 084, f13, 1010, geo2τὴν ἐντολήν (mandamiento) — K, L, W, X, Δ, Π, 0106, f1, 33, 565, 1009, 1071, 1079, 1216, 1241, 1242, 1253, 1344, 1365, 1546, 1646, 2148, 2174, Byz, Lect, itaur, c, f, g1, l, q, vg, syrh, Orígenes
Mateo 15:15 en el codex 0237; tiene la variante paráboña.
Mateo 15:15 τὴν παραβολὴν ταύτην (esta parábola) — C, D, K, L, W, X, Θ, Π, 0119, 33, 565, 1009, 1010, 1071, 1079, 1195, 1216, 1230, 1241, 1242, 1253, 1344, 1365, 1546, 1646, 2148, 2174, Byz, Lectτὴν παραβολὴν αὐτήν (parábola que) — Δταύτην τὴν παραβολήν (esta parábola) — f13τὴν παραβολήν (parábola) — א, B, 0237, f1, 700, 892, copsa, copbo, geoB
Mateo 15:31 λαλοῦντας κυλλοὺς ὑγιεῖς (hablar, a los lisiados sanados) — C K L P W X Δ Π 565 (700c) 1009 1010 1071 1079 1195 1242 1344 1365 1546 1646 2148 2174 Byz ℓ 1231m ℓ 1761 itd, f, qλαλοῦντας, κυλοὺς ὑγιεῖς (ídem) — ℓ 185λαλοῦντας καὶ κυλλοὺς ὑγιεῖς (hablar, y los lisiados sanados) — D Θ f13 33 1230 1253 ℓ 76 syrp hἀκούοντας κυλλοὺς ὑγιεῖς (oír, , los lisiados sanados) — Bἀκούοντας κυλοὺς ὑγιεῖς (ídem) — ℓ 211ἀκούοντας καὶ λαλοῦντας κυλλοὺς ὑγιεῖς (oyendo y hablando, los lisiados sanados) — N O Σλαλοῦντας (hablar) — א f13 700* 892 ℓ 184 it vg syr eth geo Orígenes
Mateo 15:39 Μαγαδαν — א* B DΜαγδαλα — L ΘΜαγεδαν — אb lat (copsa)
Mateo 16:1 ηρωτησαν — א1 892ηρωτων — א2επηρωτων — א*c Θ f1 f13 565 1241 1424 pc
Mateo 16:2b-3 Pasaje excluido en 01030310330340360472f1334394484151157180194272274344376445539563595661699776777780788792826828852, 1073, 1074, 10761078, 1080, 1216, 2542, syrcur, syrscopsacopbomss, arm, Orígenes.
Mateo 16:8 εχετε — א, B, D, Θ, f13, 700, 892, 1241, itελαβετε — C, K, L, W, X, Δ, Π, f13, 33, 565, 1009, 1071, 1079, 1195, 1216, 1230, 1242, 1253, 1344, 1546, 1646, 2148, 2174, Byzελαβομεν — 1365, ℓ 1579
Mateo 16:12 της ζυμης των αρτων (levadura de pan) — א2, B, L, 892, 1009, 1241της ζυμης των αρτων των Φαρισαιων και Σαδδουκαιων (levadura del pan de los fariseos y saduceos) — א, ff1, syrcurτης ζυμης των Φαρισαιων (levadura de los fariseos) — 33των αρτων (pan) — f1της ζυμης του αρτου (levadura de pan) — C, W, Byz, c, f, q, syrp, syrh, copsa, copboτης ζυμης (levadura) — D, Θ, f13, 565, a, b, ff2, syrs

Mateo 17-20Mateo 17:1 0οι μαθηται αυτου – Β C D f13 Byz f ff2 q syr mae copboοι μαθηται – א L Z W Θ f1 33 700 892 pc lat copsa copbo
Mateo 17:15 κυριε – Βomitido – א
Mateo 17:15 πασχει — C D K W X Δ Π f1 f13 28 33 565 700 892 1009 1010 1071 1079 1195 1216 1230 1241 1242 1253 1344 1365 1546 1646 2148 2174 Byz Lect it vg syr arm eth geoεχει — א B L Θ cop Orígenes
Mateo 17:17 aαποκριθεις δε ο Ιησους – Βδε ο αποκριθεις – א
Mateo 17:17 bπονηρα – Z Φ pcαπιστος – rest of mss
Mateo 17:20 ολιγοπιστιαν – א Β Θ f1 f13 33 700 892 syrc, pal copsa, bo eth geoαπιστιαν – C D Κ L W Χ Δ Π 28 565 1009 1010 1071 1079 1195 1216 1230 1241 1242 1253 1344 1365 1546 1646 2148 2174 Byz Lect it
Mateo 17:21 ολιγοπιστιαν — א B Θ f1 f13 33 700 892 syrc.palαπιστιαν — C D K L W X Δ Π 28 565 1009 1010 1071 1079 1195 1216 1230 1241 1242 1253 13244 1365 1546 1646 2148 2174 Byz loect it vg syrs.p.h Diatessaron
Mateo 17:21 Verse incluido — C D K L W X Δ Π f1 f13Verse omitido — א B Θ 33 892 syrc pal copsa bo arm eth
Mateo 17:20 συστρεφομενων – א B f1 892 it vgαναστρεφομενων – C K L W X Δ Θ Π f13 28 33 565 700 1009 1010 1071 1079 1195 1216 1230 1241 1242 1253 1344 1365 1646 2148 2174 By Lect
Mateo 17:26 εφη Σιμων ναι λεγει ο Ιησους δος ουν και συ ως αλλοτριος αυτων — add. by 713 y Efrén
Mateo 17:27 εις σκανδαλιζωμεν θαλασσαν — א L Zεις θαλασσαν — mayoría
Mateo 18:11 Verso omitido — א B L* Θ 33 892txt it syr cop
Mateo 19:29 ἐκατονπλασίονα (cien veces) — א C D W Θ f1 f13 28 33 565 700 892 1009 1071 1079 1195 1216 1230 1241 1242 1253 1344 1365 1546 2148 2174 Byz Lect it vg syr copbo arm ethπολλαπλασίονα (muchas veces) — B L 1010 syrpal copsa ethmss
Mateo 20:28 D y Φ tienen una adición:
«Pero procurará aumentar de lo que es pequeño, y ser menos de lo que sea mayor. Cuando entres en una casa y seas llamado a cenar, no te sientes en los lugares prominentes, no sea que por ventura un hombre más distinguido entrara después, y el que se invitó venga a decirte: ‹Desciende abajo›; y seas avergonzado. Pero si te sientas en el lugar inferior, y uno menos que tú entre, entonces el que te invitó te dirá: "Sube más arriba"; y esto será ventajoso para ti». (Compárese con Lucas 14:7-11)

Mateo 21–24
Mateo 21:9 και εξηλθον εις υπαντησιν αυτω πολλοι χαιροντες και δοξαζοντες τον θεον περι παντων ων ειδον — (Φ) syrc
Mateo 21:31 ὁ πρῶτος (el primero) — א, C*, K, W, Δ, Π, Byzὁ δεύτερος (el segundo) — 4273ὁ ὕστερος (este último) — Bὁ ἔσχατος (el último) — D, Θ, f13
Mateo 21:3 8σχωμεν — א B D L Z f1 33 pc syrs.cκατασχωμεν — C W 0138 f13 Byz ff1 q syrp.h
Mateo 21:44 Καὶ ὁ πεσὼν ἐπὶ τὸν λίθον τοῦτον συνθλασθήσεται ἐφ ὃν δ' ἂν πέσῃ λικμήσει αὐτόν (Y el que caiga sobre esta piedra será quebrantado; pero cuando cae en alguno, será aplastado) — א, B, C, K, L, W, X, Δ, Π, 0138, 33, 892, 1010, 1546, f1, f13, 28, 565, 700, 892, 1009, 1010, 1071, 1195, 1216, 1230, 1241, 1242, 1253, 1344, 1365, 1646, 2148, 2174, Byz, Lect, it, vg, syr, cop, arm, eth, geoὁ πεσὼν ἐπὶ τὸν λίθον τοῦτον συνθλασθήσεται ἐφ ὃν δ' ἂν πέσῃ λικμήσει αὐτόν — Θ, 1079, 1546 Verso entero omitido por P104, D, 33, a, b, d, e, ff1, ff2, r1, syrsin, Ireneolat, Orígenes, Eusebio
Mateo 22:10 γαμος (boda) — B1 D W Θ 33 085 0161 f1 f13 Byz Ireneolatνυμφων (novia) — א B* L 0138 892 1010 ℓ 102αγαμος (persona soltera) — C
Mateo 22:13 δησαντες αυτου χειρας και ποδας αρατε αυτον και εκβαλετε — M 043 565 1241δησαντες αυτου ποδας και χειρας αρατε αυτον και εκβαλετε — E 1241δησαντες αυτου ποδας και χειρας εκβαλετε — f1δησαντες αυτου ποδας και χειρας βαλετε — f13
Mateo 22:30 γαμιζονται — א B D f1 892 1010 1424εκγαμιζονται — L 0138 0161 0197 Byzγαμισκονται — W Θ f13 33 700 pcMateo 22:46 ημερας — mayoríaωρας — D W f13 pc q syrs.c copbo
Mateo 23:26 καὶ τῆς παροψίδος (y el plato) — א, B, C, L, W, 33, syrp, h) Byz, cop, f13frase omitida — D Q 1 118 209 1582 700 a d e ff1 r1 syrs) geo Ireneolat Clemente (hiatus: b syrcur)
Mateo 23:38 ἔρημος — mss de tipo de texto occidental, de Cesarea, bizantinos y algunos alejandrinos.palabra omitida — P77?, B, L, ℓ 184
Mateo 24:7 λιμοι και σεισμοι — B D 892 pc it syrs copsaλιμοι και λοιμοι και σεισμοι — C Θ 0138 f1 f13 (565) Byz h q syrp.h maeλοιμοι και λιμοι και σεισμοι — L W 33 pc lat
Mateo 24:9-10 εις θλιψιν — add. por אεις θανατον — add. por Φ pc
Mateo 24:31 αρχομενων δε τουτων γινεσθαι αναβλεψατε και επαρατε τας κεφαλας υμων, διοτι εγγιζει η απολυτρωσις υμων — add. por D 1093 it
Mateo 24:41 δυο επι κλινης μιας εις παραλαμβανεται και εις αφιεται — D f13 pc it vgs
Mateo 25–28Mateo 25:1 του νυμφιου — א B K L W X2 Δ Π f13 28 33 565 700 892mg 1009 1010 1071 1079 1195c 1216 1230 1241 1242c 1253 1344 1365 1546 1646 2148 2174 Byz Lectτω νυμφιω — Cτων νυμφιων — 892*του νυμφιου και της νυμφης — D X Θ Σ f1 124* 174 1195vid latt syrs,p,h** mae-1 arm geomss Diatessaronmss Orígenes Basileo
Mateo 25:17 ἐκέρδησεν — א, B, C*, L, 33, 892, 1010, 1546, itaur, g1, l, vg, syrp, pal, copsa, bo, arm, ethκαὶ αὐτὸς ἐκέρδησεν — D itdἐκέδησεν καὶ αὐτός — A, C3, K, W, X, Δ, Θ, Π, 074, f1, f13, 28, 565, 700, 1009, 1071, 1079, 1195, 1216, 1230, 1241, 12421253, 1344, 1365, 1646, 2174, Byz, Lect ith, syrh
Mateo 25:41 το ητοιμασμενον (que ha sido preparada) — P45 א B K L W Δ Θ Π 067 074 0128 0136 f13 28 33 565 700 892 1010 1071 1079 1195 1216 1230 1241 1242 1253 1365 1546 1646 2148 2174 Byz Lectτῷ ἡτοιμασμένον (que ha sido preparada) Fτω ητοιμασμενω (que ha sido preparada) — 1009 1344 ℓ 1663ο ητοιμασεν ο πατηρ μου (que mi Padre preparó) — D f1 itmss Justino Mártir Ireneolat Orígenes Ciprianoο ητοιμασεν ο κυριος (que el Señor preparó) — Clemente Tertuliano
Mateo 26:3 οι αρχιερεις — p45 א A B D L Θ 089, f1, f13, 565 700 892 1424 al lat syrs copοι αρχιερεις και οι γραμματεις — 0133, 0255, Byz it syrp.hοι αρχιερεις και οι Φαρισαιοι — W
Mateo 26:7 βαρυτιμου – B, W, 089, 0133, 0255, f1, f13, Byz, syrhπολυτιμου – א, A, D, L, Θ, 33, 700, 892, 1010, 1424Mateo 26:28 τῆς καινῆς διαθήκης (el nuevo pacto) A C D K W Π Δ f1 f13 Byz latt syr cosa, bo Ireneolatτῆς διαθήκης (el pacto) P37 P45 vid א B L Z Θ 0298 vid 33 mae-1 coboms Ireneoarm
Mateo 26:29 πινω – mayoría de mss.πιω– p37 D Θ 565
Mateo 26:44 (NASB)texto omitido ἐκ τρίτου (una tercera vez) en P37 A K Π f1 157 565 652 1424 ita,b,d, ff2,r1

Mateo 26:60 (NASB)ψευδομάρτυρες (falsos testigos) (A) C D N W f13 33 1241 Byz latt syr(s),htexto omitido — א B L Θ f1 syrp co
Mateo 26:71 (NASB) lee εἶδεν αὐτὸν ἄλλη παιδίσκη (otra sirviente lo vio) en itmss vgmss
Mateo 27:4 ἀθῷον (inocente) — א B* C K W X Δ Π Byz Lectδίκαιον (recto) — B2mg L Θ
Mateo 27:9 ἐπληρώθη τὸ ῥηθὲν διὰ Ἰερεμίου τοῦ προφήτου (cumplió lo que fue dicho por el profeta Jeremías) — palabra omitida Ιερεμιου (Jeremías) en manuscritos Φ 33 ita itb syrs, p copboἐπληρώθη τὸ ῥηθὲν διὰ Ζαχαρίου τοῦ προφήτου (cumplió lo que fue dicho por el profeta Zacarías) — 22 syrhmgἐπληρώθη τὸ ῥηθὲν διὰ Ἰησαίου τοῦ προφήτου (cumplió lo que fue dicho por el profeta Isaías) — 21 (minuscula)
Mateo 27:16 Ἰησοῦν τὸν Βαραββᾶν (Jesús el Barrabás) — Θ f1 700* syrs, pal arm geo2τὸν Βαραββᾶν (el Barrabás) — B 1010 Orígenes Jerónimo ("Barabbas, or Bar Rabbah, which is interpreted as the son of their master) Βαραββᾶν (Barrabás) — א A D K L W Δ Π 064 f13 565 700c 892 1009 1071 1079 1195 1216 1230 1241 1242 1253 1344 1365 1546 1646 2148 2174 Byz Lect copsa, bo goth
Mateo 27:17 (NASB)Ἰησοῦν τὸν Βαραββᾶν (Jesús, el hijo de su Rabán) (Θ) f1 22* (700*) syrs, palmss arm geomss Orígenespt y Orígenesmssτὸν Βαραββᾶν (el hijo de su Rabán) B 1010 OrígenesptΒαραββᾶν (Barrabás) א A D L W f13 33 Byz latt syrp,h co Orígenesmss
Mateo 27:21 (NASB)τὸν Βαραββᾶν (el hijo de su Rabán) א B L Θ f1 33 892*Βαραββᾶν (Barrabás) A D W f13 Byz
Mateo 27:24 (NASB)κατέναντι (a la vista de) B D 0281ἀπέναντι (en medio de) א A L W Θ f1 f13 33 Byz
Mateo 27:2 8εκδυσαντες αυτον (sobre su desnudez) — א Α K L W Δ Θ Π 0250 'f1 'f13 565 700 892 1009 1010 1071 1079 1216 1230 1241 1242 1253 1344 1365 1546 1646 2148 2174 Byz Lect aur ff1 g1 l vg syr cop arm geoενδυσαντες αυτον (sobre la ropa de él) — א1 B D 157 1424 itmss vgmss syrs eth Orígenes Diatessaronεκδυσαντες αυτον τα ιματια αυτου — 064 33 1195ενδυσαντες αυτον ιματιον πορφυρουν και — D it
Mateo 27:41 (NASB)τῶν γραμματέων καὶ Φαρισαίων (los escribas y fariseos) D W 517 1424 ita,b,c,d, ff2,g1,h,q,r1 syrsτῶν γραμματέων καὶ πρεσβυτέρων (los escribas y los ancianos) א A B L Θ f1 f13 33 652 700 892 itaur, ff1,g1,l vg cosamss, bomss mae-1 Codex Schøyenτῶν γραμματέων καὶ πρεσβυτέρων καὶ Φαρισαίων (los escribas y ancianos y fariseos) Y Δ Π Σ Φ 22 157 565 Byz itf syrp,h cobomsstexto omitido — Γ
Mateo 27:46 (NASB) Las Siete Palabras
λαμὰ ζαφθανι {lamah zaphthani} (¿Por qué me has abandonado?) D* itmss
λαμα σαβαχθανί {lama sabachthani} (¿Por qué me has abandonado?) Θ f1 vgmss mae-1
λιμὰ σαβαχθανί {lima sabachthani} (¿Por qué me has abandonado?) A (W) f13 Byz itmss
λεμα σαβακτανεί {lema sabaktanei} (¿Por qué me has abandonado?) B (892) itmss vgmss cobomssλεμα σαβαχθανι {lema sabachthani} (¿Por qué me has abandonado?Why have you forsaken me?) א L 33 700 itms
Mateo 27:49 (véase Juan 19:34) ἄλλος δὲ λαβὼν λόγχην ἒνυξεν αὐτοῦ τὴν πλευράν, καὶ ἐξῆλθεν ὖδορ καὶ αἳμα (el otro tomó una lanza y le traspasó el costado, y al instante salió sangre y agua) — א B C L U Γ 1010 1293 syrpal ethmss vgmssfrase omitida por todos los otros — A D E F G H K M S W Δ Θ Σ 090 Byz it am syrcur copsa copbo arm geo y tardíos textos alejandrinos 892
Mateo 27:65 (NASB)Ἔχετε φυλακὰς (Tienes vigilantes) D* itmss vgms cobo mae-1Ἔχετε κουστωδίαν (Tienes una vigilancia) rollo
Mateo 27:66 (NASB)τῶν φυλακων (sus vigilantes) D* itmss vgmss cobomss mae-1τῆς κουστωδίας (su vigilancia) rolloMateo 28:2 ἀπεκύλισεν τὸν λίθον (removida la piedra) א B D 700 892 itmss vg syrs cosaἀπεκύλισεν τὸν λίθον ἀπὸ τῆς θύρας (removida la piedra de la abertura) A C K W Δ 579 1424 Byzmss itmss syrpἀπεκύλισεν τὸν λίθον ἀπὸ τῆς θύρας τοῦ μνημείου (removida la piedra de la abertura de la tumba) L Γ Θ f1 f13 22 33 157 565 1241 Byzmss syrh, pal cobo mae-1 Codex Schøyen Eusebio
Mateo 28:6 (NASB)τὸν τόπον ὅπου ἔκειτο ὁ κύριος (el lugar donde fue colocado el Señor) A C D L W Δ 0148 f1 f13 652 Byz itmss vg syr(p),h, palτὸν τόπον ὅπου ἔκειτο (el lugar donde él fue puesto) א B Θ 33 892* ite syrs co Codex Schøyenτὸν τόπον ὅπου ἔκειτο τὸ σῶμα τοῦ κυρίου (el lugar donde fue colocado el cuerpo del Señor) 1424τὸν τόπον ὅπου ἔκειτο ὁ Ἰησοῦς (el lugar donde fue colocado Jesús) Φ
Mateo 28:7 (NASB) texto omitido ἀπὸ τῶν νεκρῶν (de entre los muertos) en 565 ita,b,d,e, ff1,g1,h,l,r1 vg syrs arm Orígenes
Mateo 28:9 (NASB)Ὡς δὲ ἐπορεύοντο ἀπαγγεῖλαι τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ (Pero cuando iban a llegar sus discípulos) inicia el verso A C L Δ Σ Φ 0148 f1 (1424) Byz itf,(q) syrhtexto omitido — א B D W Θ f13 13 33 69 279 700 788 892 1292 2680 itmss vg syrp co Codex Schøyen Orígenes Eusebio Cirilo
Mateo 28:18 (NASB)ἐν οὐρανοῖς (en los cielos) Dἐν οὐρανῷ (en el cielo) rollo
Mateo 28:19 Πορευθέντες οὖν (omitido οὖν | א A f13 Byz) μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη βαπτίζοντες (—σαντες | B D) αὐτοὺς εἰς τὸ ὄνομα τοῦ πατρὸς καὶ τοῦ υἱοῦ καὶ τοῦ ἁγίου πνεύματος (Id, pues, enseñad a todas las naciones, bautizándolos en el nombre del Padre, del Hijo y del Espíritu Santo) א A B D W f1,13 Byz latt syr co rolloΠορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη ἐν τῷ ὀνόματί μου (Id y haced discípulos en todas las naciones en mi nombre) Eusebio Preniceno. Compárese con Hechos 2:38, Hechos 10:48, Hechos 19:5, Romanos 6:3, 1 Corintios 1:13.

Continua en La Biblia IX: Variantes II
----------------
Síguenos en:

lunes, 8 de junio de 2015

La Biblia VIII: Códices II



Codex Ephraemi Rescriptus de la Biblioteca Nacional francesa


Codex Ephraemi Rescriptus
El Codex Ephraemi Rescriptus conocido también por Códice Ephraemi Syri Rescriptus (París, Biblioteca Nacional de Francia, Gr. 9; Gregory-Aland no. C o 04) es un manuscrito uncial del siglo V, junto con los códices vaticanus, alexandrinus y sinaiticus, forma el grupo de los cuatro manuscritos unciales de la Biblia Griega.

Descripción
Este códice recibe su nombre de los tratados, 38 sermones, de Efren el Sirio (traducido al griego) que se sobreescribieron (rescriptus) al texto original durante el siglo XII, eliminando parcialmente la escritura anterior, lo que formó un documento palimpsesto. Son un total de 209 hojas de 33 x 27 cm (otras fuentes señalan 30 cm x 25 cm1 ). El texto está escrito en una sola columna, con entre 40 y 46 líneas por columna.

Se cree que originalmente el códice se trataba de una biblia completa, aunque hasta nuestros días solo sobreviven únicamente 64 hojas del Antiguo Testamento, escrituras hebreas, (parte del Eclesiastés y el libro de la Sabiduría, algunos fragmentos de los Proverbios y los Cánticos) y 145 hojas del Nuevo Testamento, escrituras griegas, pero sin encontrarse ningún libro completo. Es interesante mencionar que los textos del nuevo testamento están muy mezclados; parece que el escriba copió los textos de diferentes manuscritos, estando en algunas partes de acuerdo con el estilo alejandrino y más frecuentemente con el estilo Sirio. Tras la caída de Constantinopla, el manuscrito fue llevado a Florencia, donde Catalina de Médicis lo tomó, llevándolo a París, donde posteriormente pasó a formar parte de la colección de la Biblioteca Nacional de Francia.

El descifrado
En el siglo XVII se descubrió que debajo de los sermones de Efrén de Siria había una escritura bíblica. El descifrado fue una tarea difícil al añadirse al hecho de que los textos estaba superpuestos que la tinta del original era muy tenue y las hojas estaban en mal estado. Se llegaron a utilizar métodos químicos para hacer que destacara la tinta original pero los resultados fueron escasos.

Ya en el siglo XIX, a principios de 1840 el lingüista alemán Konstantin von Tischendorf logró descifrar el códice después de 2 años de trabajo. Se basó en el tipo de letra que se usaba en la escritura griega uncial que era el uso de letras mayúsculas sin unión alguna y aprovechando que el texto original destacaba cuando las hojas eran puestas al contraluz. En 1843 Tischendorf publicó una parte de los textos descifrados y dos años más tarde, en 1845, el resto.

Códice de Beza
Al Códice de Beza se le denomina así, por su descubridor Théodore de Bèze (conocido comúnmente en español por Teodoro de Beza), humanista y teólogo francés, conocedor del Nuevo Testamento que vivió en la época de Calvino, siendo asociado y sucesor de éste. Beza afirmó que el códice lo encontró en el monasterio de "San Ireneo" en Lyon (Francia), después del saqueo de la ciudad por los hugonotes.

Características
El Códice de Beza data del siglo V, consta de 406 hojas y contiene los Evangelios, los Hechos de los Apóstoles (aunque faltan porciones) y también se cree que el códice incluía algunas cartas, pues existe un fragmento de la Tercera Carta de Juan.

El códice está escrito en unciales (mayúsculas), ordenado en líneas de longitud desigual para que al final de la línea represente una pausa en la lectura. El texto es bilingüe, en la página izquierda está escrito en griego y en la derecha, en latín; pero en un latín escrito al estilo de los caracteres griegos, observándose que el texto ha sido ajustado a lecturas griegas. Con respecto al texto griego se nota que ha sido corregido muchas veces. También se piensa que el Códice de Beza puede ser una copia de un manuscrito en papiro de un texto primitivo. Con respecto a su contenido, el códice coincide muchas veces con los textos del Códice Vaticano, el Códice Sinaítico y el Códice Alejandrino, aunque otras veces discrepa de ellos; pero lo más importante de este códice o manuscrito estriba en que confirma otros códices importantes, no en sus añadiduras u omisiones particulares. El texto griego de este códice es una representación del tipo textual occidental. Kurt Aland lo ubicó en la Categoría IV. El Códice de Beza se conserva en la Universidad de Cambridge, y Beza lo presentó a esa institución en 1581. Actualmente se le designa como "D".

Teodoro de Beza
Théodore de Bèze (Vézelay, 24 de junio de 1519 - Ginebra, 13 de octubre de 1605), humanista y teólogo calvinista francés. Tradicionalmente se le considera una de las figuras más prominentes, junto a François Hotman, Duplessis-Mornay y Althussius, de los llamados pensadores monarcómanos protoliberales.

Biografía
Su padre, Pierre de Bèze, gobernador real de Vézelay, descendía de una gran familia borgoñona; su madre, Marie Bourdelot, era conocida por su generosidad. El padre de Teodoro tenía dos hermanos: uno, Nicolás, era miembro del parlamento de París; el otro, Claude, era abad del monasterio cisterciense de Froimont en la diócesis de Beauvais. Nicolás era célibe y en el curso de una visita a Vézelay le satisfizo tanto Teodoro que, con permiso de sus padres, lo condujo a París para que fuera instruido y luego lo llevó desde allí a Orleáns en diciembre de 1528 para recibir las enseñanzas del célebre helenista alemán (y oculto protestante) Melchior Wolmar. Este lo acogió en su propia casa y ese mismo día fue celebrado desde entonces como un segundo aniversario. El joven Beza siguió a este maestro a Bourges, donde lo había llamado la duquesa Margarita de Angulema, hermana de Francisco I.

Bourges era en Francia uno de los bastiones de la Reforma y, cuando en 1534 el rey Francisco I emitió su decreto contra innovaciones en la Iglesia, Wolmar tuvo que volver a Alemania y, conforme al deseo de su padre, Beza regresó a Orleans para estudiar Derecho. Allí pasó cuatro años (1535-1539) distraído con la lectura de los clásicos grecolatinos, en particular Ovidio, Catulo y Tibulo y obtuvo la licenciatura en Derecho el 11 de agosto de 1539. Como su padre deseaba, marchó a París para empezar las prácticas; tenía el futuro asegurado, ya que sus padres le habían conseguido dos beneficios eclesiásticos, cuyas rentas ascendían a setecientas coronas de oro al año y su tío había prometido hacerlo heredero suyo.

En París pasó dos años frecuentando a los humanistas de entonces y, para evitar tentaciones, se desposó en secreto en 1544 con una jovencita de origen modesto, Claudine Denoese, prometiendo hacer público el enlace cuando las circunstancias lo permitiesen. Publicó entonces una colección de poemas latinos, Juvenilia, que le dio fama y lo situó entre los mejores escritores de poesía neolatina de su tiempo. Pero cayó enfermo y el deterioro físico le reveló sus necesidades espirituales. Poco a poco fue recobrando la salud, se convirtió y resolvió romper los lazos que le unían al mundo para marchar a Ginebra, refugio entonces de los evangélicos (esto es, los adeptos a la Reforma protestante). Llegó allí con Claudine el 23 de octubre de 1548 y fue cordialmente recibido por Calvino.

En Ginebra se volvió un discípulo aventajado de Jean Cauvin o Juan Calvino y marchó a Lausana, no sin pasar por Tubinga para visitar a su anciano maestro Wolmar. Una vez en Lausana, Pierre Viret lo nombró profesor de griego de la ciudad (noviembre de 1549). Al año siguiente escribió un drama bíblico, Abraham Sacrifiant (Ginebra, 1550); la pieza contrapone catolicismo y protestantismo y recibió una buena acogida. En junio de 1551 añadió algunos Salmos a los que el poeta Clement Marot había empezado a traducir en francés y cosechó también mucho éxito. Por esa misma época publicó su Passavantius, una sátira dirigida contra Pierre Lizet, un hombre de execrable reputación y antiguo presidente del Parlamento de París, quien había dado origen al tribunal de herejes conocido como Cámara ardiente (Chambre ardente) y era por entonces (1551) abad de Saint-Victor, cerca de París. Lizet quería además adquirir reputación como martillo de herejes con algunos escritos polémicos publicados.

Beza también se implicó en dos controversias de carácter muy serio entonces. La primera concernía a la doctrina de la predestinación e implicaba a Calvino contra Jérôme Hermès Bolsec. La segunda trataba sobre la ejecución en la hoguera de Miguel Servet en Ginebra el 27 de octubre de 1553. Para defender a Calvino y a los magistrados ginebrinos, Beza publicó en 1554 De haereticis a civili magistratu puniendis (traducido al francés en 1560). En 1557 se interesó especialmente por los valdenses, que eran perseguidos en el Piamonte. Para defenderlos marchó acompañado de Farel a Berna, Zurich, Basilea y Escafusa (Schaffhausen), y de allí a Estrasburgo, Montbéliard, Baden y Göppingen. En estas dos últimas ciudades se le pidió que precisara claramente sus posiciones sobre los sacramentos respecto a las de los valdenses, y las fijaron por escrito el 14 de mayo de 1557. Pero su declaración, bien recibida por los teólogos luteranos, fue netamente condenada en Berna y Zurich. En el otoño de 1557 Beza emprendió un nuevo viaje con Farel a Worms vía Estrasburgo para pedir la ayuda de los príncipes del Imperio favorables al evangelio en favor de los hermanos de París que eran perseguidos. Con Melanchthon y otros teólogos, reunidos entonces en Worms, Beza sugirió la unión de todos los protestantes, pero esta proposición fue categóricamente rechazada por Zurich y Berna. Beza prosiguió sus viajes y esfuerzos en el intento de lograr la unidad de los protestantes.

La Academia de Lausana fue inaugurada en 1559 y tuvo en Beza a su primer rector. Trabajó para hacer una edición del Nuevo Testamento en griego. En 1565 hizo algo por lo que su nombre ha sido muy conocido desde entonces: dividió toda la Biblia en versículos, división que hizo imprimir entre 1565 y 1604 en nueve ediciones del Nuevo Testamento griego de Erasmo de Rotterdam y que perdura prácticamente hasta hoy. Además localizó un valioso códice bilingüe que data del siglo VI con los textos griego y latino de los Evangelios sinópticos y los Hechos de los Apóstoles. Teodoro de Beza lo obtuvo a partir del monasterio de San Ireneo en Lyon y lo presentó a la Universidad de Cambridge en 1581. Se suele denominar Codex Bezae. La primera edición se realizó en 1598.

Sebastián Castallion (1515-1563) había publicado anónimamente en 1554 en defensa de Miguel Servet De hereticis contra Calvino; este le replicó y Castallion escribió posteriormente su Contra libellum Calvini. Teodoro de Beza, íntimo y sucesor de Calvino, terció contestando a Castallion durante varios años en nombre de Calvino e hizo famosa la frase de que «la Iglesia de Dios es un yunque que ha gastado muchos martillos».

Obra
Poemata Varia, sin año, versos ligeros inspirados en Ovidio y Catulo y dirigidos a la juventud que sus detractores le reprocharon muy a menudo haber compuesto; confesó que él era el primero en lamentarlo.
1550: Abraham sacrifiant, tragedia de tema bíblico.
1574: Du droit des Magistrats sur leurs sujets, escrito monarcómano en el cual justifica el derecho de los hugonotes a resistir a la tiranía.
1580: Histoire ecclésiastique des Églises Réformées de France, en la que se propone la idea de ley fundamental.
1581: Chrestiennes Meditations, donde se medita sobre los salmos penitenciales. Están escritas en forma de paráfrasis, género literario muy desarrollado en el siglo XVI.

Codex Claromontanus
El Codex Claromontanus es un manuscrito realizado en griego uncial (es decir, empleando mayúsculas) y latín, fechado aproximadamente en el siglo VI. Originalmente contenía todo el texto griego y latino de las cartas de san Pablo, incluida la Epístola a los hebreos, en 533 folios de pergamino, de formato 24.5x19.5 cm. Toma su nombre de la ciudad francesa de Clermont-Ferrand, donde fue encontrado por el estudioso calvinista Teodoro de Beza.

El códice contiene también el Catalogus Claromontanus, compuesto en Occidente en el siglo IV, que enumera los libros considerados canónicos e indica el número de líneas que tenía cada obra. Además de los libros que actualmente son considerados canónicos, la lista comprende también algunos apócrifos como la Tercera epístola de Pablo a los corintios, los Hechos de Pablo, el Apocalipsis de Pedro. Asimismo, conserva textos de otros escritos como la Carta de Bernabé y el Pastor de Hermas. El texto griego de este códice es una representación del Tipo textual occidental. Kurt Aland lo ubicó en la Categoría II. Actualmente se conserva en la Bibliothèque nationale de France (Gr. 107).

Codex Basilensis
El Codex Basilensis (Basilea, Universidad de Basilea (A.N. III 12); Gregory-Aland no. Ee o 07) es un manuscrito uncial del siglo VIII. Este códice recibe su nombre de Basilea. El codice contiene los Evangelios.

El códice consiste de un total de 318 folios de 23 x 16,5 cm. El texto está escrito en una sola columna, con entre 23 y plus líneas por columna. El texto griego de este códice es una representación del tipo textual bizantino. Kurt Aland lo ubicó en la Categoría V.

Marc 5,9
απεκριθη λεγων — E 565 700
λεγιων ονομα μοι — א B C L Δ
απεκριτη — D
λεγεων — A W Θ f1 f13 Byz

Codex Laudianus
El Codex Laudianus (Oxford, Biblioteca Bodleiana (Laud. Gr. 35); Gregory-Aland no. Ea o 08) es un manuscrito uncial del siglo VI. El codice contiene los Hechos de los Apóstoles.

El códice consiste de un total de 227 folios de 27 x 22 cm. El texto está escrito en dos columnas, con entre 24 y plus líneas por columna. El texto griego de este códice es una representación del tipo textual occidental. Kurt Aland lo ubicó en la Categoría II.

Codex Boreelianus
El Codex Boreelianus (Utrecht, Universidad de Utrecht (Ms. 1); Gregory-Aland no. Fe o 09) es un manuscrito uncial del siglo IX. El códice contiene los cuatro Evangelios.

El códice consiste de un total de 204 folios de 28,5 x 22 cm. El texto está escrito en dos columnas por página, con entre 19 y plus líneas por columna. El texto griego de este códice es una representación del tipo textual bizantino. Kurt Aland lo ubicó en la Categoría V.

Codex Augiensis
El Codex Augiensis (Cambridge, Trinity College (B XVII); Gregory-Aland no. Fp o 010) es un manuscrito uncial del siglo IX. El codice contiene los Epístolas paulinas.

El códice consiste de un total de 136 folios de 23 x 19 cm. El texto está escrito en dos columnas, con entre 28 y plus líneas por columna. El texto griego de este códice es una representación del Tipo textual occidental. Kurt Aland lo ubicó en la Categoría II.

Codex Seidelianus I
El Codex Seidelianus I (Londrés, Biblioteca Británica (Harley 5684); Gregory-Aland no. Ge o 011) es un manuscrito uncial del siglo IX. El codice contiene los cuatro Evangelios.

El códice consiste de un total de 252 folios de 25,7 x 21,5 cm. El texto está escrito en dos columnas por página, con entre 21 y plus líneas por columna. El texto griego de este códice es una representación del tipo textual bizantino. Kurt Aland lo ubicó en la Categoría V

Codex Boernerianus
El Codex Boernerianus (Dresden, Sächsische Landesbibliothek (A 145b); Gregory-Aland no. Gp o 012) es un manuscrito uncial del siglo IX. El codice contiene los Epístolas paulinas.

El códice consiste de un total de 99 folios de 25 x 18 cm. El texto está escrito en una sola columna por página, con entre 20 y plus líneas por columna. El texto griego de este códice es una representación del Tipo textual occidental. Kurt Aland lo ubicó en la Categoría III.

Codex Seidelianus II
El Codex Seidelianus II (Hamburg, Universidad de Hamburgo (Cod. 91); Gregory-Aland no. He o 013) es un manuscrito uncial del siglo IX. El codice contiene los cuatro Evangelios.

El códice consiste de un total de 124 folios de 22 x 18 cm. El texto está escrito en una sola columna por página, con entre 23 y plus líneas por columna. El texto griego de este códice es una representación del tipo textual bizantino. Kurt Aland lo ubicó en la Categoría V.

Codex Mutinensis
El Codex Mutinensis (Módena, Biblioteca Estense (A.V. 6.3. (G. 196)); Gregory-Aland no. Ha o 014) es un manuscrito uncial del siglo IX. El codice contiene los Hechos de los Apóstoles con lagunas.

El códice consiste de un total de 43 folios de 32,2 x 22,8 cm. El texto está escrito en una sola columna por página, con entre 30 líneas por columna.​

lagunas
Hechos 1,1-5,28, 9,39-10,19, 13,36-14,3, 27,4-28,31

El texto griego de este códice es una representación del tipo textual bizantino. Kurt Aland lo ubicó en la Categoría V.

Codex Coislinianus
El Codex Coislinianus (París, Biblioteca Nacional de Francia (Suppl. Gr. 1074 y Coislin 202); Gregory-Aland no. Hp o 015) es un manuscrito uncial del siglo VI. El codice contiene los Epístolas paulinas con numerosas lagunas.

El códice consiste de un total de 41 folios de 30 x 25 cm. El texto está escrito en una sola columna por página, con entre 16 líneas por columna. El texto griego de este códice es una representación del tipo textual alejandrino. Kurt Aland lo ubicó en la Categoría III.

Codex Freerianus 
El Codex Freerianus (Washington, D.C., Smithsonian Institution (06. 275); Gregory-Aland no. I o 016) es un manuscrito uncial del siglo V. El codice contiene los Epístolas paulinas con numerosas lagunas.

El códice consiste de un total de 210 folios de 25 x 20 cm. El texto está escrito en una sola columna por página, con entre 30 líneas por columna. El texto griego de este códice es una representación del tipo textual alejandrino. Kurt Aland lo ubicó en la Categoría II.

Codex Cyprius
El Codex Cyprius (París, Biblioteca Nacional de Francia (Gr. 63); Gregory-Aland no. Ke o 017) es un manuscrito uncial del siglo IX. El codice contiene los cuatro Evangelios. El códice consiste de un total de 267 folios de 26 x 19 cm. El texto está escrito en una sola columna por página, con entre 16-31 líneas por columna.?

El texto griego de este códice es una representación del tipo textual bizantino. Kurt Aland lo ubicó en la Categoría V.

Codex Mosquensis I
El Codex Mosquensis I (Moscú, Museo Estatal de Historia (V. 93); Gregory-Aland no. Kap o 018) es un manuscrito uncial del siglo IX. El codice contiene los Hechos de los Apóstoles y Epístolas paulinas.

El códice consiste de un total de 288 folios de 33.8 x 24.2 cm. El texto está escrito en una dos columnas por página, con entre 27 líneas por columna. El texto griego de este códice es una representación del tipo textual bizantino. Kurt Aland lo ubicó en la Categoría V.

Codex Regius (Nuevo Testamento)
El Codex Regius (París, Biblioteca Nacional de Francia (Gr. 62); Gregory-Aland no. Le o 019) es un manuscrito uncial del siglo VIII. El códice contiene los cuatro Evangelios con lagunas.

El códice consiste de un total de 257 folios de 23,5 x 17 cm. El texto está escrito en dos columnas por página, con entre 25 líneas por columna. El texto griego de este códice es una representación del tipo textual alejandrino. Kurt Aland lo ubicó en la Categoría II.

Codex Angelicus
El Codex Angelicus (Roma, Biblioteca Angelica (39); Gregory-Aland no. Lap o 020) es un manuscrito uncial del siglo IX. El códice contiene los Hechos de los Apóstoles y Epístolas paulinas con lagunas.​

El códice consiste de un total de 189 folios de 27 x 21.5 cm. El texto está escrito en una dos columnas por página, con entre 26 líneas por columna. El texto griego de este códice es una representación del tipo textual bizantino. Kurt Aland lo ubicó en la Categoría V.

Codex Campianus
El Codex Campianus (París, Biblioteca Nacional de Francia (Gr. 48); Gregory-Aland no. M o 021) es un manuscrito uncial del siglo IX. El codice contiene los cuatro Evangelios.​

El códice consiste de un total de 257 folios de 22 x 16,3 cm. El texto está escrito en dos columnas por página, con entre 24 líneas por columna.​ El texto griego de este códice es una representación del tipo textual bizantino. Kurt Aland lo ubicó en la Categoría V.

Codex Petropolitanus Purpureus
El Codex Petropolitanus Purpureus (San Petersburgo, Biblioteca Nacional Rusa (Gr. 537); Gregory-Aland no. N o 022) es un manuscrito uncial purpúreo del siglo VI. El códice contenía los cuatro Evangelios.​

El códice consiste de un total de 231 folios de 32 x 27 cm. El texto está escrito en dos columnas por página, con alrededor de 16 líneas por columna.​

Lagunas
Evangelio de Mateo 1,1-24; 2,7-20; 3,4-6,24; 7,15-8,1; 8,24-31; 10,28-11,3; 12,40-13,4; 13,33-41; 14,6-22; 15,14-31; 16,7-18,5; 18,26-19,6; 19,13-20,6; 21,19-26,57; 26,65-27,26; 26,34-28,20;
Evangelio de Marcos 1,1-5,20; 7,4-20; 8,32-9,1; 10,43-11,7; 12,19-24,25; 15,23-33; 15,42-16,20;
Evangelio de Lucas 1,1-2,23; 4,3-19; 4,26-35; 4,42-5,12; 5,33-9,7; 9,21-28; 9,36-58; 10,4-12; 10,35-11,14; 11,23-12,12; 12,21-29; 18,32-19,17; 20,30-21,22; 22,49-57; 23,41-24,13; 24,21-39; 24,49-53;
Evangelio de Juan 1,1-21; 1,39-2,6; 3,30-4,5; 5,3-10; 5,19-26; 6,49-57; 9,33-14,2; 14,11-15,14; 15,22-16,15; 20,23-25; 20,28-30; 21,20-25.

El texto griego de este códice es una representación del tipo textual bizantino. Kurt Aland lo ubicó en la Categoría V.

Codex Sinopensis
El Codex Sinopensis (Gregory-Aland no. O o 023) es un manuscrito bíblico iluminado del siglo vi. Se conserva en estado muy fragmentario: de los probables 150 folios originales, han sobrevivido apenas 43 con diversos pasajes del Evangelio de Mateo. Es un objeto suntuoso, realizado en pergamino purpúreo y escrito en letras de oro. Forma parte de la colección de la Biblioteca Nacional de Francia como Supplement Grec. 1286.

Descripción
El manuscrito, compuesto por 43 folios de pergamino teñido de púrpura de 30×25 cm,1​ contiene diversos pasajes del Evangelio de Mateo.n 1​2​Está escrito en griego, en unciales doradas que se suceden en scriptio continua, sin espíritus ni acentos.1​3​ El texto está organizado en columnas de 16 líneas cada una, que se reducen a 15 en las páginas ilustradas.4​ Está decorado con cinco miniaturas de diversas escenas bíblicas, todas sobre el borde inferior de la página. A uno y otro lado de cada escena, figuran dos profetas con un rollo en la mano: David y Moisés aparecen junto a la imagen del festín de Herodes y las de las multiplicaciones de los panes y los peces, David e Isaías flanquean la de la curación de los dos ciegos, y David y Habacuc, la de parábola de la higuera estéril.5​

El códice original estaba probablemente formado por 150 folios, pero han sobrevivido sólo 43, conservados en la Biblioteca nacional de Francia.3​ Otra página, sin ilustraciones, encontrada en la ciudad ucraniana de Mariúpol,6​ también se ha perdido.7​ Se lo llamó Codex Sinopensis por el lugar en que fue encontrado: según Henri Omont, en 1899 un militar francés le compró el manuscrito a una "anciana griega" en la ciudad de Sinope.8​ Al año siguiente, Omont, bibliotecario y filólogo, lo compró para la Biblioteca nacional de Francia y, en 1901, editó el texto. Se lo utilizaba como evangeliario durante la liturgia.

El texto es de tipo bizantino. Kurt Aland lo ubicó en la Categoría V.

Codex Guelferbytanus A
El Codex Guelferbytanus A (Wolfenbüttel, Herzog August Bibliothek (Weissenburg 64); Gregory-Aland no. Pe o 024) es un manuscrito uncial del siglo VI. El codice contiene los cuatro Evangelios con lagunas.

El códice consiste de un total de 44 folios de 26,5 x 21,5 cm. El texto está escrito en dos columnas por página, con entre 24 líneas por columna.

Contenido
Evangelio de Mateo 1,11-21 ; 3,13-4,19 ; 10,7-19 ; 10,42-11,11 ; 13,40-50 ; 14,15-15,3.29-39 ;
Evangelio de Marcos 1,2-11 ; 3,5-17 ; 14,13-24.48-61 ; 15,12-37 ;
Evangelio de Lucas 1,1-13 ; 2,9-20 ; 6,21-42 ; 7,32-8:2 ; 8,31-50 ; 9,26-36 ; 10,36-11:4 ; 12,34-45 ; 14,14-25 ; 15,13-16,22 ; 18,13-39 ; 20,21-21,3 ; 22,3-16 ; 23,20-33 ; 23,45-24,1 ; 24,14-37 ;
Evangelio de Juan 1,29-40 ; 2,13-25 ; 21,1-11.2​
El texto griego de este códice es una representación del tipo textual bizantino. Kurt Aland lo ubicó en la Categoría V.

Codex Porphyrianus
El Codex Guelferbytanus A (Wolfenbüttel, Herzog August Bibliothek (Weissenburg 64); Gregory-Aland no. Papr o 025; α 3 Soden) es un manuscrito uncial del siglo VI. El codice contiene los Hechos de los Apóstoles, Epístolas paulinas, Apocalipsis de Juan.

El códice consiste de un total de 327 folios de 16 x 13 cm. El texto está escrito en una dos columnas por página, con entre 24 líneas por columna.

Lagunas
Hechos 1,1-2,13; Romains 2,16-3,4; 8,32-9,10; 11,23-12,1; 1 Corinthiens 7,15-17; 12,23-13,5; 14,23-39; 2 Corinthiens 2,13-16; Colossiens 3,16-4,8; 1 Tessaloniciens 3,5-4,17; 1 Juan 3,20-5,1; Jude 4-15; Apocalipsis 16,12-17,1; 19,21-20,9; 22,6-fin.

Codex Guelferbytanus B
El Codex Guelferbytanus B (Wolfenbüttel, Herzog August Bibliothek (Weissenburg 64); Gregory-Aland no. Q o 026; ε 4 (von Soden)) es un manuscrito uncial del siglo V. El codice contiene los cuatro Evangelios.

Descripción
El códice consiste de un total de 13 folios de 26,5 x 21,5 cm. El texto está escrito en dos columnas por página, con entre 28 líneas por columna.

Contenuedo
Evangelio de Lucas 4,34-5,4, 6,10-26, 12,6-43, 15,14-31, 17,34-18,15, 18,34-19,11, 19,47-20,17, 20,34-21,8, 22,27-46, 23,30-49;
Evangelio de Juan12,3-20, 14,3-22.
El texto griego de este códice es una representación del tipo textual bizantino. Kurt Aland lo ubicó en la Categoría V.

John 12:5 πτωχοις ] τοις πτωχοις
John 12:6 ειπεν δε τουτο ουχ οτι ] omitted
John 12:6 εβασταζεν ] εβαωζεν
John 12:7 τηρηση ] τηρησεν
John 12:9 εγνω ουν ο οχλος πολυς ] εγνω ουν οχλος πολυς
John 12:12 ο ] omitted
John 12:13 — ] λεγοντες
John 12:16 αυτου οι μαθηται ] οι μαθηται αυτου
John 12:19 ειπαν ] ειπον
John 12:19 ο κοσμος ] ο κοσμος ολος

Codex Nitriensis
El Codex Nitriensis (Londres, British Library (Add. 17211); Gregory-Aland no. R o 027; ε 22 (von Soden)) es un manuscrito uncial del siglo VI. El códice contiene el Evangelio de Lucas.

El códice consta de un total de 48 folios de 29,5 x 23,5 cm. El texto está escrito en dos columnas por página, con unas 25 líneas por columna.

Contenido
Evangelio de Lucas 1,1-13; 1,69-2,4; 2,16-27; 4,38-5,5; 5,25-6,8; 6,18-36; 6,39; 6,49-7,22; 7,44; 7,46; 7,47; 7,50; 8,1-3; 8,5-15; 8,25-9,1; 9,12-43; 10,3-16; 11,5-27; 12,4-15; 12,40-52; 13,26-14,1; 14,12-15,1; 15,13-16,16; 17,21-18,10; 18,22-20,20; 20,33-47; 21,12-22,6; 22,8-15; 22,42-56; 22,71-23,11; 23,38-51.

El texto griego de este códice es una representación del tipo textual bizantino. Kurt Aland lo ubicó en la Categoría V.

Se trata de un palimpsesto. En la capa inferior se hallan la Ilíada y el Evangelio de Lucas, textos ambos que son transcripciones del s. VI, y los Elementos de Euclides, del s. VII o del VIII. En la superior se halla el tratado en siríaco de Severo de Antioquía contra Joannes Grammaticus, escrito en el s. VIII o en el IX.

Codex Vaticanus 354
El Codex Vaticanus 354 (Roma, Biblioteca_Vaticana, Gr. 354); Gregory-Aland no. S o 028; ε 1027 (von Soden) es un manuscrito uncial del siglo X. El codice contiene los cuatro Evangelios.

El códice consiste de un total de 235 folios de 36 x 24 cm. El texto está escrito en dos columnas por página, con entre 27 líneas por columna. El texto griego de este códice es una representación del tipo textual bizantino. Kurt Aland lo ubicó en la Categoría V.

Códice Borgiano
El Codex Borgianus (Códice Borgiano), designado con T o 029 (en la numeración Gregory-Aland), ε 5 (von Soden), es un manuscrito uncial en griego y Sahidic, fechado paleográficamente al siglo V.1​ El nombre del códice viene de sus propietarios anteriores.

Contenido
El texto griego del códice contiene: Lucas 6:18-26; 18:2-9.10-16; 18:32-19:8; 21:33-22:3; 22:20-23:20; 24:25-27; 29-31; Juan 1:24-32; 3:10-17; 4:52-5:7; 6:28-67; 7:6-8:31.

El texto Sahidic del códice contiene: Lucas 6:11-18; 17:29-18:9; 18:?-42; 21:25-32; 22:12-23:11; 24:18-19; 24:21-23; Juan 1:16-23; 3:2-10; 4:45-52; 6:21-58; 6:58-8:23.

Descripción
El códice contiene 17 hojas pergamino (26 cm por 21 cm), con fragmentos del Evangelio de Lucas 22-23 y el Evangelio de Juan 6-8. El manuscrito está escrito en dos columnas por página, con el griego y sahdic en páginas enfrentadas. Las líneas son muy cortas, solo 6, 7, 8, y 9 letras en cada línea.​ Está escrito en letras grandes y comprimidas solo al margen. Las letras son cuadradas y muestran con frecuencia formas coptas. No hay notación de secciones u otras divisiones. Las formas de alfa e iota son especialmente perceptibles.​ No tiene acentos.

El texto de la Lucas 22:43-44 está omitido, al igual que en los códices p75, א*, A, B, 1071. No contiene el versículo de Juan 5:4 (0125) y la perícopa Juan 7:53-8:11.

Texto
El texto griego de este códice es una presentación secundaria del tipo textual alejandrino (llamado también texto egipcio) con una mezcla de lecturas bizantinas. Kurt Aland lo ubicó en la Categoría II. El texto alejandrino del Evangelio de Juan mantiene una relación cercana con el Códice Vaticano y el P75.

Se lee βηθαβαρα en Juan 1:28 y βηθσαιδα en Juan 5:2.

Historia
El manuscrito viene del Monasterio Blanco. Este alguna vez perteneció al Cardenal Stefano Borgia, de ahí el nombre del códice.

Los fragmentos del códice fueron descubiertos independientemente en diferentes momentos y fueron enumerados como 029, 0113, 0125, y 0139. Juntos tienen 23 hojas. "Parece que el moje ignorante que trajo este manuscrito con el de Egipto a Europa fue muy inconsciente de su valor, porque el perdió la mayor parte de las hojas".

El texto del códice 029 fue editado cuidadosamente en 1789 por A. A. Giorgi.9​ El manuscrito fue examinado por Birch, quien comparó el texto griego del 029. Birch dio una descripción del códice:

Codex in membranis scriptus est, charactere inciali quadro, graeco textui adjecta est versio coptica. Vehementer sane dolendum, particulam tam exiguam eximini codicis servatam esse, ex quo, si integrum aetas tulisset, plurima ad textus emendationem peti potuissent.

Ubicación actual
Unas cuantas hojas del Uncial 070, antes designado por Ta, fueron exigidas erróneamente por Tregelles como una parte del mismo códice al que perteneció el Borgiano.

El códice esta uicado en la Biblioteca Vaticana, (Borgia Coptic 109), en Nueva York (Pierpont Morgan M 664A), y en París en la (BnF Copt. 129).

Codex Nanianus
El Codex Nanianus (Roma, Biblioteca_Vaticana (Gr. 354); Gregory-Aland no. U o 030; ε 90 (von Soden) es un manuscrito uncial del siglo IX. El codice contiene los cuatro Evangelios.

El códice consiste de un total de 291 folios de 22,5 x 16,7 cm. El texto está escrito en dos columnas por página, con entre 21 líneas por columna. El texto griego de este códice es una representación del tipo textual bizantino. Kurt Aland lo ubicó en la Categoría V.

Codex Mosquensis II
El Codex Mosquensis II (Moscú, Museo Estatal de Historia (V. 9); Gregory-Aland no. V o 031; ε 75 (von Soden)) es un manuscrito uncial del siglo IX. El codice contiene los cuatro Evangelios.

El códice consiste de un total de 220 folios de 15,7 x 11,5 cm. El texto está escrito en dos columnas por página, con entre 28 líneas por columna.

Lagunas
Evangelio de Mateo 5,44-6,12; 9,18-10,1; 22,44-23,35;
Juan 21,10-fin.

El texto griego de este códice es una representación del tipo textual bizantino. Kurt Aland lo ubicó en la Categoría V.

Códice Washingtoniano
El coleccionista de obras de arte e industrial estadounidense Charles L.Freer, en el año 1906 se encontraba en Guiza (Egipto). Allí compró a un mercader árabe unos manuscritos que vendía. El mercader dijo que procedían del monasterio Blanco cerca de Sohag. El Sr.Freer, recibió de la compra un bulto de pergamino quebradizo muy estropeado y por otro lado tres pergaminos en mejores condiciones. Pasado el tiempo este códice fue donado a la Galería Freer de Arte de la Institución Smithsoniana de Washington D.C..

Posteriormente se le llamó Códice Washingtoniano I de los Evangelios a una parte del hallazgo. Se le designó con la letra W. Y, la otra parte del hallazgo se le llamó Códice Washingtoniano II de los Evangelios. Se le denominó con la letra I. Considerándose el cuarto códice más importante después del Sinaítico, Vaticano y Alejandrino.

Características y contenido
Con respecto al pergamino quebradizo y estropeado, se comprobó que contenía las Cartas de Pablo. Se encontraron 84 páginas y se estimó la edad del códice entre el siglo V o el siglo VI d.C. Los siguientes tres pergaminos recogían: los libros de Josué, Deuteronomio y el Libro de los Salmos según la Septuaginta griega. Por otro lado contenía cuatro Evangelios en casi su totalidad con 187 páginas del siglo IV o siglo V d.C. Las hojas del pergamino son muy finas de piel de carnero, se observan manchas de sebo, esto se debió al goteo de velas (se deduce que le daban mucho uso al códice). El manuscrito está escrito en Unciales (mayúsculas) inclinadas griegas, apenas con puntuación observándose espacios pequeños entre las frases. La lectura del códice revela diferentes tipos de texto, se piensa que se copió de fragmentos que quedaron de diversos manuscritos.

El Códice Washingtoniano de los Evangelios, tiene plasmado o escrito en sus hojas muchos pasajes y notas referentes a la vida de Jesucristo. Una nota de este códice dice:"Una cosa, sin embargo, es necesaria. Por su parte [...]". Se está refiriendo al texto de (Lucas 10:42) cuando Jesús le dice a Marta, hermana de María lo que tenía que hacer. El Códice Alejandríno también recoge de igual modo este pasaje. Sí, la similitud indica que el Códice Washingtoniano, es un códice a tener en cuenta pues utiliza expresiones en pasajes que por otro lado y en comparación con los códices importantes muestra que está a la altura en 'sintonía' con Códice Sinaítico como con el Códice Vaticano; estos últimos el 'Sinaítico' y el 'Vaticano' el pasaje anteriormente citado lo vierten de la siguiente manera: "Son pocas, sin embargo, las cosas que se necesitan, o solo una. Por su parte[...]".

Codex Monacensis
El Codex Monacensis (Múnich, Universidad de Múnich (fol. 30); Gregory-Aland no. V o 033; A3 (von Soden)) es un manuscrito uncial del siglo X. El códice contiene los cuatro Evangelios.​

Descripción
El códice consiste de un total de 160 folios de 37,5 x 25,5 cm. El texto está escrito en dos columnas por página, con entre 45 líneas por columna.

Contenido
Evangelio de Mateo 6,6; 7,1-9,20; 9,34-11,24; 12,9-16,28; 17,14-18,25; 19,22-21,13; 21,28-22,22; 23,27-24,2; 24,23-35; 25,1-30; 26:69-27:12;
Evangelio de Juan 1,1-13,5; 13,20-15,25; 16,23-fin;
Evangelio de Lucas 1,1-37; 2,19-3,38; 4,21-10,37; 11,1-18,43; 20,46-fin;
Evangelio de Marcos 6,46-fin. Marc 14-16 est illisible.2​
El texto griego de este códice es una representación del tipo textual bizantino. Kurt Aland lo ubicó en la Categoría V.

Variantes textuales
Marcos 9,49 – el a πας γαρ πυρι αλι αλισθησεται contre πας γαρ πυρι αλισθησεται;
Juan 12,28 – τον υιον con Codex Regius f1 f13 33 1071 1241, contre το ονομα P66P75 א A B K W Δ Θ Π Ψ 0250 28 565 700 892 1009 1010); Juan 14,14 verso omitido.

Codex Macedoniensis
El Codex Macedonensis (Cambridge, Universidad de Cambridge (Add. 6594); Gregory-Aland no. Y o 034; ε 073 (von Soden)) es un manuscrito uncial del siglo X. El codice contiene los cuatro Evangelios.

Descripción
El códice consiste de un total de 309 folios de 18 x 13 cm. El texto está escrito en una sola columna por página, con entre 16 líneas por columna.

Lagunas
Evangelio de Mateo 1,1-9,11 ; 10,35-11,4;
Evangelio de Lucas 1,26-36 ; 15,25-16,5 ; 23,22-34;
Evangelio de Juan 20,27-21,17.2​
El texto griego de este códice es una representación del tipo textual bizantino. Kurt Aland lo ubicó en la Categoría V.

Codex Dublinensis
El Codex Dublinensis (Dublín, Trinity College (Ms. 32); Gregory-Aland no. Z o 035; ε 26 (von Soden)) es un manuscrito uncial del siglo VI. El codice contiene el Evangelio de Mateo.

Descripción
El códice consiste de un total de 32 folios de 27 x 20 cm. El texto está escrito en una sola columna por página, con entre 21 líneas por columna.​

Contenido
Evangelio de Mateo 1,17-2,6; 2,13-20, 4,4-13; 5,45-6,15; 7,16-8,6; 10,40-11,18; 12,43-13,11; 13,57-14,19; 15,13-23; 17,9-17; 17,26-18,6; 19,4-12.21-28; 20,7-21,8; 21,23-30; 22,16-25; 22,37-23,3; 23,15-23; 24,15-25; 25,1-11; 26,21-29.62-71.​
El texto griego de este códice es una representación del tipo textual alejandrino. Kurt Aland lo ubicó en la Categoría III.

Codex Tischendorfianus IV
El Codex Tischendorfianus IV (Oxford, Biblioteca Bodleiana (Auct. T. infr 2.2), Biblioteca Nacional Rusa (Gr. 33); Gregory-Aland no. Γ o 036; ε 26 (von Soden)) es un manuscrito uncial del siglo X. El codice contiene los cuatro Evangelios, con lagunas.

Descripción
El códice consiste de un total de 257 folios de 30 x 23 cm. El texto está escrito en una sola columna por página, con entre 24 líneas por columna.

Lagunas
Evangelio de Mateo 5,31-6,16, 6,30-7,26, 8,27-9,6, 21,19-22,25; Evangelio de Marcos (3,34-6,21).2​
El texto griego de este códice es una representación del tipo textual bizantino. Kurt Aland lo ubicó en la Categoría V.

Codex Sangallensis 48
El Codex Sangallensis 48 (Sankt Gallen, Abadía de San Galo (48); Gregory-Aland no. Δo 037; ε 76 (von Soden)) es un manuscrito uncial del siglo IX. El códice contiene los cuatro Evangelios, con laguna en Juan 19:17-35.

Descripción
El códice consiste de un total de 198 folios de 23 x 18,5 cm. El texto está escrito en una sola columna por página, con entre 17-18 líneas por columna. El texto griego de este códice es una representación del tipo textual bizantino (alexandrino en Evangelio de Marcos). Kurt Aland lo ubicó en la Categoría V (III en Marcos).​

Codex Coridethianus
El Codex Coridethianus (Tiflis, Centro Nacional georgiano de Manuscritos (Gr. 28); Gregory-Aland no. Θ o 038; ε 050 (von Soden)) es un manuscrito uncial del siglo IX. El codice contiene los cuatro Evangelios, con lagunas en Mateo 1,1–9; 1,21–4,4, y 4,17–5,4.1

Descripción
El códice consiste de un total de 249 folios de 29 x 24 cm. El texto está escrito en dos columnas por página, con entre 25 líneas por columna.

El texto griego de este códice es una representación del tipo textual bizantino (cesareo en Evangelio de Marcos). Kurt Aland lo ubicó en la Categoría II.

Codex Tischendorfianus III
El Codex Tischendorfianus III (Oxford, Biblioteca Bodleiana (Auctarium T. infr 1.1); Gregory-Aland no. Λ o 039; ε 77 (von Soden)) es un manuscrito uncial del siglo X. El codice contiene los cuatro Evangelios.

Descripción
El códice consiste de un total de 157 folios de 21 x 16,5 cm. El texto está escrito en dos columnas por págin, con entre 23 líneas por columna.

El texto griego de este códice es una representación del tipo textual bizantino. Kurt Aland lo ubicó en la Categoría V.

Codex Zacynthius
El Codex Zacynthius (Cambridge, Cambridge University (BFBS Ms 213); Gregory-Aland no. Ξ o 040; A1 (von Soden)1​ es un manuscrito uncial del siglo VI. El códice contiene el Evangelio de Lucas.

El códice consta de un total de 86 folios de 36 x 29 cm. El texto está escrito en dos columnas por página, con unas 23 líneas por columna.

Contenido
Evangelio de Lucas 1:1-9,19-23,27-28,30-32,36-60,77; 2:19,21-22,33-3; 3:5-8,11-20; 4:1-2,6-20,32-43; 5:17-36; 6:21; 7:6,11-37,39-47; 8:4-21,25-35,43-50; 9:1-28,32-33,35; 9:41; 10:18,21-40; 11:1-4,24-33.

El texto griego de este códice es una representación del Tipo textual alejandrino. Kurt Aland lo ubicó en la Categoría III.

Codex Petropolitanus (Nuevo Testamento)
El Codex Petropolitanus (San Petersburgo, Biblioteca Nacional Rusa (V 9); Gregory-Aland no. Π o 041; ε 73 (von Soden)) es un manuscrito uncial del siglo IX. El códice contiene los cuatro Evangelios, con lagunas.

Descripción
El códice consiste de un total de 350 folios de 14,5 x 10,5 cm. El texto está escrito en una sola columna por página, con entre 21 líneas por columna.

El texto griego de este códice es una representación del tipo textual bizantino. Kurt Aland lo ubicó en la Categoría V.

Codex Rossanensis
El Codex Rossanensis (Catedral de Rossano; Gregory-Aland no. Σ o 042; von Soden: ε 18) es un manuscrito bíblico luminado del siglo VI, realizado en pergamino purpúreo. Contiene el Evangelio de Mateo y el de Marcos.

Descripción
El códice consiste de un total de 188 folios de 31 x 26 cm. El texto está escrito en dos columnas por página, con alrededor de 20 líneas por columna.

El texto griego de este códice es una representación del tipo textual bizantino. Kurt Aland lo ubicó en la Categoría V.

Codex Beratinus
El Codex Beratinus (Tirana, Arkivi Qëndror i Shtetit, No 1; Gregory-Aland no. Φ o 043; ε 17 (von Soden)) es un manuscrito uncial purpúreo del siglo VI. El codice contiene el Evangelio de Mateo y Marcos.

Descripción
El códice consiste de un total de 190 folios de 31 x 27 cm. El texto está escrito en dos columnas por página, con entre 17 líneas por columna.

El texto griego de este códice es una representación del tipo textual bizantino. Kurt Aland lo ubicó en la Categoría V.

Códice Athos Laurence
El Codex Athous Laurae designado como Ψ o 044 (en la numeración Gregory-Aland), δ 6 (Von Soden), es un manuscrito en unciales del Nuevo Testamento escrito en pergamino. El manuscrito tiene lagunas. Contiene un texto ecléctico y mixto. Tiene marginalia. El códice ahora está en un monasterio (Gran Laura B' 52) en la península Athos.

Descripción
El códice original contenían completamente el Nuevo Testamento excepto el Libro de Revelación. Actualmente tiene lacunae al inicio y al final. Se ha perdido el Evangelio según Mateo, el Evangelio según Marcos 1:1-9:5, y una hoja de Hebreos con el texto 8:11-9:19.

El orden de los libro es: los cuatro Evangelios, Hechos de los Apóstoles, las Cartas Generales, y las Cartas de Pablo. Las Cartas Generales tienen un orden inusual (1-2 Pedro, Santiago, 1-3 Juan, y Judas). El final más corto de Marcos está antes que el largo (como en el Códice Regio y en todos los demás otros códices griegos en los que aparece).

El códice contiene 261 hojas pergamino (21 cm por 15.3 cm).3​ Las dimensiones del texto son 15 cm por 8,7 cm.

Está escrito en una columna por página, 31 líneas por página, en letras unciales pequeñas.1​ Las letras tienen aspiraciones y acentos.5​ Contiene tablas de κεφαλαια (tablas de contenido) antes de cada libro, las Secciones Amonianas (en 233 secciones de Marcos), Canones Eusebianos, equipo leccionario en un margen (para uso litúrgico), notas musicales (neumes), y suscripciones.5​ Este es uno de los manuscritos más antiguos con notas musicales.

Se han omitido los versículos de Marcos 11:26 y Marcos 15:28. El texto de la Pericope Adulterae (Juan 7:53-8:11) está omitido. El códice está fechado paleográficamente al siglo VIII o IX.

Texto
El texto griego de este códice generalmente se describe como una representación del tipo textual bizantino, pero con una porción grande de alejandrino, y algunas lecturas occidentales. Tiene un texto mixto inusual. Von Soden lo enlista como: en general alejandrino. En el Evangelio según Marcos y en las Cartas generales se representa el tipo textual alejandrino.​ En el Evangelio según Lucas Juan es predominante el elemento bizantino, pero con grandes porciones de lecturas alejandrinas como en el Códice Sangallense 48.2​ En los Hechos y las Cartas de Pablo el elemento bizantino es predominante. El texto de las Cartas generales parace ser del mismo tipo encontrado en el Códice Alejandrino, 33, 81, y 436. Kurt Aland ubicó el texto del códice en la Categoría III para los Evangelios, Hechos, Cartas de Pablo, y Categoría II para las Cartas generales.

Variantes textuales
Marcos 9:49 Tiene una única variante θυσια αναλωθησεται en lugar de αλι αλισθησεται.

Marcos 10:7 και προσκολληθησεται προς την γυναικα αυτου (y se unirá a su esposa) se omite, como en el Códice Sinaítico, Vaticano, 892, ℓ 48, sirs, got.

Marcos 10:19 la frase μη αποστερησης se omite, como en los códices B (agregada por un corrector segundo), K, W, f1, f13, 28, 700, 1010, 1079, 1242, 1546, 2148, ℓ 10, ℓ 950, ℓ 1642, ℓ 1761, sirs, arm, geo.11​ Esta omisión es típica para los manuscritos del tipo textual cesareo.

Lucas 9:35 Usa la lectura más grande αγαπητος εν ο ευδοκησα — como en los códices C3, D, ℓ 19, ℓ 31, ℓ 47, ℓ 48, ℓ 49, ℓ 49m, ℓ 183, ℓ 183m, ℓ 211m;12​n

Juan 20:31 ζωην αιωνιον – como en los códices: א C(*) D L 0100 f13 it vgmss sirp, h copsa, copbo

Hechos 12:25 
απο Ιερουσαλημ (de Jerusalén) – D, Ψ, 181, 436, 614, 2412, ℓ 147, ℓ 809, ℓ 1021, ℓ 1141, ℓ 1364, ℓ 1439, ar, d, gig, vg, Crisóstomo
εις Ιερουσαλημ (a Jerusalén) – א, B, H, L, P, 049, 056, 0142, 81, 88, 326, 330, 451, 629, 1241, 1505, 1877, 2492, 2495, Biz, Lec
εξ Ιερουσαλημ (desde Jerusalén) – P74, A, 33, 69, 630, 2127
εις Αντιοχειαν (a Antíoquía) – 97mg, 110, 328, 424mg, 425c
εις την Αντιοχειαν (a Antioquía) – ℓ 38
απο Ιερουσαλημ εις Αντιοχειαν (de Jerusalén a Antioquía) – E, 322, 323
εξ Ιερουσαλημ εις Αντιοχειαν (desde Jerusalén a Antioquía) – 429, 945, 1739, e, p, sirp, copsa geo
εις Ιερουσαλημ εις Αντιοχειαν (a Jerusalén a Antioquía) – 104, copsa (algunos mss.)

Hechos 15:23
Tiene una de las lecturas más grandes γραψαντης επιστολην δια χειρος αυτων εχουσαν τον τυπον τουτον. En los otros manuscritos se lee:
γραψαντης δια χειρος αυτων — P45P74, א*, A, B, copbo
γραψαντης δια χειρος αυτων ταδε — אc, E, (33), Biz, sirh
γραψαντης δια χειρος αυτων επιστολην περιεχουσαν ταδε — C, ar, c, gig, w, geo
γραψαντης επιστολην δια χειρος αυτων περιεχουσαν ταδε — D, d
γραψαντης δια χειρος αυτων επιστολην και πεμψαντες περιεχουσαν ταδε — 614.
En Hechos 18:26 se lee την του θεου οδον igual al P, 049, 0142, 104, 330, 451, 1241, 1877, 2127, 2492, Biz, Lec;

Hechos 20:15 tiene lecturas singulares και μεινοντες εις το Γυλιον τη.

Hechos 20:28
Se lee του κυριου (del Señor) al igual que en los manuscritos P74, A, C*, D, E, 33, 36, 453, 945, 1739, 1891. Usualmente en los manuscritos alejandrinos se lee του Θεου (de El Dios), los manuscritos bizantinos tienen του κυριου και του Θεου (del Señor y Dios).

Hechos 27:16 Γαυδην — este es el único manuscrito con esta lectura.

Hechos 28:29
omite el versículo completo: και ταυτα αυτου ειποντος απηλθον οι Ιουδαιοι πολλην εχοντης εν εαυτοις συζητησιν (Y cuando dijo esas palabras, los judíos departed y tuvieron una gran disputa entre ellos mismos"); la omission coincide con algunos manuscritos: Papiro 74, Códice Sinaítico, Alejandrino, Vaticano, Códice Laudiano, Códice Vaticano 2061, 33, 81, 1175, 1739, 2464;

Romanos 8:1
Ιησου – א, B, D, G, 1739, 1881, itd, g, copsa, bo, et
Ιησου μη κατα σαρκα περιπατουσιν – A, Db, Ψ, 81, 629, 2127, vg
Ιησου μη κατα σαρκα περιπατουσιν αλλα κατα πνευμα – אc, Dc, K, P, 33, 88, 104, 181, 326, 330, (436 omite μη), 456, 614, 630, 1241, 1877, 1962, 1984, 1985, 2492, 2495, Biz, Lec18​
El texto de Romanos 16:25-27 sigue a 14:23, como en el Códice Angelico Uncial 0209, Minúscula 181 326 330 451 460 614 1241 1877 1881 1984 1985 2492 2495.

1 Corintios 2:1
μαρτυριον como aparece en B D G P Ψ 33 81 104 181 326 330 451 614 629 630 1241 1739 1877 1881 1962 1984 2127 2492 2495 Biz Lecc it vg sirh copsa arm et;
En otros manuscritos se lee μυστηριον or σωτηριον.

1 Corintios 7:5
τη προσευχη (oración) como el P11P46, א*, A, B, C, D, G, P, Ψ, 6, 33, 81, 104, 181, 629, 630, 1739, 1877, 1881, 1962, it vg, cop, arm, et. En otros manuscritos se lee τη νηστεια και τη προσευχη (ayuno y oración) o τη προσευχη και νηστεια (oración y ayuno).

1 Corintios 12:9
χαρισματα ιαματων εν τω ενι πνευματι — A B 33 81 104 436 630 (1739 omite τω) 1881 it vg
χαρισματα ιαματων εν τω αυτω πνευματι — א C3 D G K P 0201 88 181 330 451 614 629 1241 1877 1962 1984 1985 2127 2492 2495 Biz Lecc
χαρισματα ιαματων εν τω πνευματι — P46
χαρισματα ιαματων — C
χαρισματα — Ψ

Filipenses 1:14
του θεου – א A B (D*) P Ψ 33 81 104 326 365 629 1175 1241 2464
κυρίου – F G; Cip
omitido – p46 D2 Biz, r; Marcion

1 Timoteo 3:16 Coincide la variante textual θεος εφανερωθη.

Historia
El manuscrito fue visto por primera vez por C. R. Gregory el 26 de agosto de 1886, quién lo describió en un principio. En el año 1892 fue visto, pero no examinado por J. Rendel Harris, quién fue inspeccionando los manuscritos de la Septuaginta. Von Goltz y Wobbermin habían recolectado el texto de Hechos, Cartas generales, y las Cartas de Pablo para Hermann von Soden. El códice fue examinado por Kirsopp Lake en 1899, quién thoroughly examinó el Evangelio según Marcos y recolectó collated el texto del Evangelio según Lucas y Juan. El no examinó el texto de Hechos y las Cartas porque, según la opinión de Soden, sus textos eran ordinarios. En 1903, Lake publicó el texto del Evangelio según Marcos 9:5-16:20, y una collation del Evangelio según Lucas, Juan y la Carta a los Colosenses en Studia Biblica et Ecclesiastica.

Codex Athous Dionysiou
El Codex Athous Dionysiou (Monte Athos, Monasterio de Dionisiou ((10) 55); Gregory-Aland no. Ω o 045; ε 61 (von Soden)) es un manuscrito uncial del siglo IX. El codice contiene los cuatro Evangelios, con laguna en Lucas 1,15-28.

Descripción
El códice consiste de un total de 259 folios de 22 x 16 cm. El texto está escrito en dos columnas por página, con entre 19-22 líneas por columna.

El texto griego de este códice es una representación del tipo textual bizantino. Kurt Aland lo ubicó en la Categoría V.

Continua en La Biblia VIII: Códices III
-----------------------------
Dale "ME GUSTA" a:
Lenguas de Fuego

Promocionar tu página también